tað tekur tíð at byggja upp, serliga tá ið einki var frammanundan, og tað tekur tíð at broyta eina mentan, sum hevur tikið seg upp, har fólk halda til á ávísum støðum í býnum, sigur Martin Kúrberg. Hann

søkir fasta starvið sum leiðandi yvirlækni á Psykiatriska deplinum? Føroyskir psykiatarar, sum kenna mentan okkara, og sum eru skikkaðir til leiðandi yvirlæknastørv og depilsleiðslu, hanga ikki á trøðunum

søkir fasta starvið sum leiðandi yvirlækni á Psykiatriska deplinum? Føroyskir psykiatarar, sum kenna mentan okkara, og sum eru skikkaðir til leiðandi yvirlæknastørv og depilsleiðslu, hanga ikki á trøðunum

bæði Danmark og USA. Har eru fólk nógv meiri opin, gevandi og umfevnandi. Tað hevur nakað við okkara mentan at gera, og ofta halda føroyingar at amerikanarar eru yvirfladiskir, men eg upplivi tað sum ektaðan

útnorðurdagar og at teir verða tíðliga um heysti. - Endamálið við Útnorðurdøgunum er at varpa ljós á mentan og søgu í Íslandi, Grønlandi og Føroyum og soleiðis at styrkja samstarvið og sambandið millum hesi

lokalútvarp, har lokal fólk koma til orðanna. Tað verður fólksligt tilfar, vinnuligt tilfar, trúarlív, mentan, eitt sindur av øllum, sum rørir seg á Skálafjørðinum, sigur hann. Vit hava jú 98,7 í Klaksvík og

miðamannin sum hin størsta mentamann. Men andlig mentan uttan verkligt grundarlag er eingin sonn mentan, og verklig mentan uttan andligt innihald er ein tóm mentan. Føroyingar lærdu at føra skipini – eisini

Rógvi Olavson er 31 ára gamal, hevur ein mastergrad í mentan og samfelag frá London School of Economics, umframt ein yvirbygnað í politiskum samskifti og leiðslu frá Copenhagen Business School. Rógvi býr [...] at flyta aftur til Føroya. - Ein hugsar nógv um børnini. Verða tey føroyingar? Fáa tey eina aðra mentan enn ein sjálvur, spyr Rógvi Olavson. - Ein vil gjarna tryggja teimum ein góðan uppvøkstur, og um

skerpikjøti, at vit, hóast vit eru so eru so fá, hava egið land, egið samfelag, egið mál og egna mentan. Tað luktar av skerpikjøti, at hvør einstakur fyllir nógv meira og kann hava nógv størri ávirkan

skerpikjøti, at vit, hóast vit eru so eru so fá, hava egið land, egið samfelag, egið mál og egna mentan. Tað luktar av skerpikjøti, at hvør einstakur fyllir nógv meira og kann hava nógv størri ávirkan