endamálið í Sáttmálanum. Endamálið leggur m.a. áherðslu á at tryggja verður at fólk við breki verða vird fyri teirri viðføddu tign, hava javnbjóðis rættindi frælsi at liva frítt. Teirri viðføddu tign sigur
undirvísingartilfarið og vitan sum heild. Bert vitan, sum er viðkomandi fyri yrkisleið teirra, er vird og fær pláss í teirra medviti. Vitan skal gerast til nakað, ið er spennandi og “cool” og ikki keðiligt
undirvísingartilfarið og vitan sum heild. Bert vitan, sum er viðkomandi fyri yrkisleið teirra, er vird og fær pláss í teirra medviti. Vitan skal gerast til nakað, ið er spennandi og “cool” og ikki keðiligt
-Tí hava vit roynt at hava eitt vakið eyga við, um ásetingin í grein sjey í heimastýrislógini verður vird. - Tað vænti eg avgjørt eisini, at hon verður. Men skuldi svarið frá Anders Fogh Rasmussen til Høgna [...] sjálvandi eisini heilt avgjørt mín størsta áhuga, at ásetingin í grein sjey í heimastýrislógini verður vird og verður svarið frá Anders Fogh Rasmussen ikki nøktandi, er tað sjálvandi eitt mál, sum eg fari at
mannminkandi at gera soleiðis, tað er óvirðiligt, og hetta vísir bara, hvussu lítið arbeiðsfólkini verða vird, sigur Ingeborg Vinther. Eyðinn Jacobsen, sum er annar av bústjórunum, segði í kvøld við Dag og Viku
Hjálparfólkafelagið arbeiðir fyri, at hjálparfólk verða vird fyri tað arbeiði, vit gera – sum er tveir triðingar av øllum tí námsfrøðiliga arbeiðnum! Herfyri avdúkaði Kommunala Arbeiðsgevarafelagið, at [...] tað, sum felagið stendur fyri. Vit í Hjálparfólkafelagnum vilja arbeiða fyri, at hjálparfólk verða vird fyri tað arbeiði, vit gera – sum er tveir triðingar av øllum tí námsfrøðiliga arbeiðnum - vit vilja
soleiðis um sínar egnu limir! At hann kemur sær! Og tit hjálparfólk góðtaka hetta! At vera so lítið vird av sínum egna formanni, tað er langt úti! Tað skuldi ikki verið eg! Var eg limur í einum fakfelag
sterkur, men eingir aðrir frælsir. So, um vit stremba ímóti einum samfelag, har øll mannarættindi eru vird – eisini trúar- og talufrælsi – sum borgarlig rættindi byggja á, so tryggja vit okkum øll móti mismuni
sterkur, men eingir aðrir frælsir. So, um vit stremba ímóti einum samfelag, har øll mannarættindi eru vird – eisini trúar- og talufrælsi – sum borgarlig rættindi byggja á, so tryggja vit okkum øll móti mismuni
gerast kastibløkur í einum politiskum spæli, sum landsstýrið hevur ábyrgdina av, uttan at tey verða vird nakað sum helst. Kann ein kæra veruliga gera, at støðan hjá teimum eldru og pensjónistunum gerst betri
