virðismetir avrikini hjá samgonguni. Tað er áhugavert, at allir samgonguumboðsmenninir ásannaðu, at klandur og óskil valdar í samgonguni, men eingin kundi rættiliga greiða frá, hví tað er soleiðis. Ymiskt
sjálvbjargni, stendur sum kálvur í flóðri tá møguleikin býst. Tíðin verður heldur brúkt á danatingi, til klandur um persónlig áhugamál og um hvat grót skal fyllast í hvat grótkast. Nei við so vánaligum politikarum
dømið var, tá Verkamannafylkingin á sinni fekk fleiri enn 3000 atkvøður til eitt løgtingsval. Nógv klandur og stríð hevur verið í núverandi samgongu, síðan hon sá dagsins ljós fyri fimm árum síðan. Fimm
fáast við realpolitikk. Hesin hevur nú í fimm á verið yvirlatin til Fólkaflokkin, meðan reyp og klandur hevur eyðkent Tjóðveldisfloksins lut í samgonguni. Úrslitið er, at føroyska samfelagið er ringast
at tey ikki vísa ábyrgd. Løgmaður hevur sjálvur í fimm ár sitið á odda fyri eini samgongu, har klandur og stríð hevur verið høvuðseyðkenni so at siga alla tíðina. ? At tey, sum mynda landsins stjórn klandrast
tónin onkuntíð var harður, heldur Jákup í Gerðinum seg ongantíð hava verið úti fyri slíkum. Hóast klandur og agg heldur hann tíðina verið komna, at semingsmenninir gera enn eina roynd. Tí, sum hann sigur
naðinum, so hevur ikki sæð pent út seinastu árini. Ongantíð fyrr hava verið so nógv verkføll og klandur á almenna arbeiðsmarknaðinum, sum undir sitandi samgongu. Tá tað er rættiliga ósannlíkt, at alt
viðurkenna hesa omanfyri nevndu skipan. Her er tað eg sum ráði, og dermed basta! Men vald er ikki bara klandur og kúgan. Eg haldi lítlan iva vera um, at vit hava brúk fyri gerðarrætti, antin valdum til høvið
Unga Tjóðveldið brynjar seg út til at berjast ímóti politiska mótloysinum. Unga Tjóðveldið fordømir klandur og gamalt agg. Unga Tjóðveldið krevur at ólógliga heimastýrisskipanin verður niðurløgd. Unga Tjóðveldið
verið ringur at fáa eyga á, - har hevur ongin politikkur verið og er heldur ikki. Har er einans klandur, og brigsl og lítið at skrivað heim um ? revolvarapolitikkur tá hann er bestur. Tað er tað vit síggja