skal gerast og hvussu. Eitt gamalt orð sigur, at sein kúgv fær skitið gras. Býráðið skuldi gjarna ikki endað í tí støðuni við sínum centrum. Vit hava ein deiligan bý, eina deiliga Havn, og hon kann gerast [...] býin annars. Tilsamans verður hetta neyvan nøkur løtt uppgáva, tí í býráðnum eru í slíkum málum – eins og í almenninginum - ofta líka nógvar meiningar sum býráðslimir, men tað er júst tað, sum verður
Leygardagin 28. februar 2009 andaðist mamma okkara 84 ára gomul. Ein megnar kvinna. Hevði saman við pápanum uppalt okkum 7 systkin, sum øll komu væl avstað. Pápin var sjómaður, fór avstað um várarnar og [...] so tað var mamman sum syrgdi fyri, at eplini komu í jørðina og grasið bleiv til hoyggj. Vit høvdu kúgv, og gekk mamman saman við øðrum konum til neytar. Farið var frá húsum tíðliga á morgni við 3 og 4 [...] avstað um kvøldið. Tað vóru nokk ikki altíð løtt spor, men viljin dreiv verkið. Tann dagligdagurin er ein farin tíð. Mammu dámdi væl at hava síni rundan um seg, og tann sum hevur búð og verið inni har, hevur
Morgunroðin bar mær boð um, at ein dag hittast vit aftur heima hjá Harranum, har hvørki deyði ella sjúka er meira. Fáar dagar seinni fór eg til Rómverjaborg í embætisørindum. Ein av døgunum har hugdi eg at [...] hjúnuni fyri mangar góðar løtur vit hava havt saman. Tú var ein góður og hollur vinur at hava og gjørdi ikki nógv um teg. Vit minnast teg sum ein sera vinsælan, hugnaligan og skemtiligan mann, ið var sera [...] kaffistovuna hann dagliga vitjaði, har mynd av honum enn hongur í einum av salunum. Meðan eg fekk mær ein kaffimunn, mintist eg aftur til løtuna eg sat við grøvina hjá Hansu og Osvaldi og hugsaði um, hvussu
heimsbardaga bygdu John og Olivia sær hús niðan fyri húsini hjá okkum, úti á Bø í Leirvík, og eru tey tí ein partur av tí barnamynd, sum situr føst í minninum, tá í sólsetur var í Djúpinum, meðan ternur og ritur [...] hevði sum ung verið á húsholdningskúla í Danmark, og gjørdi hon tí til tíðir forvitnisligan mat, sum ein ikki var heilt vanur við úti á Garði, t.d. minnist eg, at hon oftani súltaði reyðrøtur, og vóru skivurnar [...] vanliga sá í gløsum, og smakkaðu tær avbera væl upp á livradeiggj. Tá ið kúgvin hjá okkum, ella teirra kúgv “Movsy” høvdu kálvað, var tað fastur siður at bera hvør øðrum ketilost, og minnist eg, at tá ið Olivia
líka vakrar og tekkiligar? “. “Jú”, svarði ein teirra: “Ikki var tað lætt, tí áin var mangan stríð í myrkri at fara tvørtur um, og onkur datt einaferð um eina kúgv, so eg mátti bara sum frægast – skjóta í
royndu okkum í vatni. Einaferð var eg so óheppin, at ein kine-sari gekk av innundir hurðina í einum kjallara Í Oyndarfirði. Innanfyri stóð ein kviðin kúgv. Kinesarin brast og kúgvin gjørdist so kløkk, at neyðugt [...] og so at siga hvør einasta hending av týdningi hesa øldina er fast løst á myndum til eftirt-íðina. Ein stórur partur av kendum persónum finnast eisini á ljóðbandi og á filmi ella sjónbandi. Tað verður ikki [...] í Føroyum í komandi øld at finna myndatilfar og at endurgeva rætt eftir bondum. Nú knallaði aftur ein kinesari uttanfyri. Stuttligt við týskarum. Lógin sigur, at onki fýrverkarí má verða selt fytt enn
lætt nógv um arbeiðið við filminum. “Eg havi verið á floti og fiska, eins og á fjalli og røkt seyð. Í gjár vóru vit og keyptu eina kúgv frá einum bónda og hana fara vit at slakta í dag. Nú vóni eg eisini [...] norður-Frankaríki. Hvat gert tú so í Føroyum? Benjamin greiðir frá, at hann er í ferð við at gera ein film um Føroyar, føroyingar og teirra samband við mat. “Í Evropa hava fólk flest eitt meiri mekaniskt [...] Tórshavn. Hvussu endaði tú í Føroyum? “Annar persónurin eg møtti, eftir at eg kom til London, var ein føroysk genta. Hon var daman hjá tí fyrsta, eg møtti, sum skuldi geva mær lykilin til íbúðina, eg skuldi
øðrum. Tí var tað ein smeitur fyri Tinufastur, tá ið Jens Tonny knappliga doyði fyri nakað nógvum árum síðani. Tað var nógv samband millum húsini. Vit, Tinafastur og Idafastur høvdu kúgv saman. Vit hoyggjaðu [...] Tað hava altíð verið sera góð viðurskifti millum okkara hús. Tinafastur hevur alla sína tíð verið ein framúr og skilagóð kvinna. Hon giftist við Jens Tonny Kruse, sum eisini var av Eiði. Tey fingu børnini [...] samband og góð viðurskifti millum systkini. Tey komu javnan á gátt hjá hvørjum øðrum. Tað var altíð ein stuttleiki at koma inn á gólvið hjá Tinufastur. Hon var so altfevnandi góð við øll, og familjukær hevur
upp nýggj hús á somu grund, og búgva mamma og pápi nú í kjallaranum. Har hava tey tað gott; ikki er ein dagur farin, uttan at vit børnini ella ommu- og abbabørnini koma at vitja; ikki bert eina ferð, men [...] ið brúk var fyri tarvinum, so var pápi altíð til staðar; jú mín sann, hann fekk 20 kr. fyri hvørja kúgv, sum fór til tarvs. Tað eina árið vann hann sær heilar 840 kr., sum hann nýtti til at keypa eitt [...] hava vit hoyrt tey grenja um allar taskurnar, sum plagdu at liggja í gongini; tað var mestsum bara ein sjálvfylgja, og altíð vóru venjingarklæðini rein og turr dagin eftir. Fyrst og fremst er tað GÍ, hann
at hugsa um eina stuttliga hending. Vit skuldu flyta eina kúgv til Skálavíkar. Tað bar ikki at leggja at, so kúgvin skuldi lossast umborð á ein lítlan bát uttanfyri lendingina. Hetta var við Ternuni. Kúgvin [...] túrur ímillum Havnina og Suðuroynna við Smyrli, sum nú gevst, tók einar seks tímar. Tað var ein fúlur túrur, Ein danskur lækni, sum var við, skrivaði grein um tað bløðunum aftaná. Einaferð Dúgvan sigldi [...] manningin fekk tikið teir og bundið teir niður, allar samlar. Nakrir vórðu lokkaðir inn í messuna ein og ein at fáa sær breyð og so vórðu teir tiknir og bundnir og at enda lógu allir í bondum. Løgreglan kom
