minni í Mykinesi, har hann júst hevði verið nakrar dagar. Og so kemur spurningurin: »Verður nøkur grind í Vágum í dag?« Eg havi fingið spurningin fyrr og noyðist enn einaferð at greiða frá, at tað veit

vanligt hjá teimum at eta lunda. Og so er tað grindin. Føroyingar hava ikki einkarrætt uppá at drepa grind. Tað eru ikki hálvtannað hundrað ár síðani, at seinasta grindin varð dripin, har teir búðu og tað

Sunnukvøldið vóru grindaboð vestan fyri Suðuroynna. Bátar komu beinanvegin til grindina, og varð hon rikin á Famjin, har hon legði beinini einferð millum klokkan tíggju og ellivu. Grindin telur umleið

Sunnukvøldið vóru grindaboð vestan fyri Suðuroynna. Bátar komu beinanvegin til grindina, og varð hon rikin á Fámjin, har hon legði beinini millum klokkan tíggju og ellivu. Grindin telur umleið 50 hval

John Johannessen Hvannasund: Klokkan níggju mánakvødlið løgdu 63 hval beinini í Hvannasundi. Grindin varð funnin klokkan hálvgum fimm seinnapartin 5 fjóðringar suður úr Svínoynni. Teir 63 hvalirnir ta

teir hava eina grind? Vit halda kósina og nærkast alsamt hesum skipinum, sum vit skjótt kenna fyri at vera Tjaldrið. Teir mala framvegis. Annaðhvørt taka teir havhest, ella hava teir eina grind. Og so møta [...] fáa nakran havhest. Vit tosa í okkara lagi um, at teir fara so spakuliga, at helst hava teir eina grind. Men vit síggja teir ikki hava upp á mastur. Og tá hugt verður at fartelefonini, sæst at hon røkkur [...] fleiri og fleiri havhestaungar og eru ivaleysa upptiknir av tí, hóast alla tíðina verur skimast eftir grind. Teir verða alt tættari, havhestaungarnir, sum eystfallið mennist. Ivaleyst koma teir úr Vágum og

Reportaga: Norðoyigar fingu so nógva grind hesa vikuna, at tað vóru ikki øll, ið hvødu pláss at goyma hesar vælsignaðu bitar. Men einki skuldi burt av gávuni. Tí gløddu telefonlinjurnar úr Norðoyggjum [...] og øðrum íløtum. Møguleikin at ogna sær eitt kók skuldi ikki fara fram við borðinum. Tað var sum í grind! Biladekkið á Dúgvuni minti mest um eina bryggju, har menn júst eru lidnir at skera upp. Slipsaklæddu [...] aftur tann dagin. Men hvat um tað, veitslurómur var. ? Hvør segði, tað var neyðugt at stjala sær grind? Nei, frægast mann vera at fáa hana erliga. Manga takk!

nevniliga so, at tey vitnini, sum hava sæð bátar fara avstað við grind, ikki vilja siga løgregluni, hvørjir bátarnir vóru. At stjala grind er brot á revsilógina, eins og allur annar stuldur, og tí metir [...] Men kortini hevur sýslumaðurin í Norðoyggjum gjørt av at sleppa málinum á hesum sinni. Næstu ferð grind verður í Norðoyggjum, ætlar løgreglan kortini at vera sera varin og halda eyga við grindini alla tíðina

Havnini, enn tað til dømis er í Norðoyggjum, Vágum ella í Suðuroynni. - Og kemur ein grind ? ella tvær ? so verður farið í grind sum vanligt, men tað verður beint aðrastaðni at býta. Eingin ivi um tað, sigur [...] fylti goymslurnar, og tí heldur sýslumaðurin, at nú er nóg mikið. Tað merkir, at nú verður ikki meira grind til norðoyingar í hesum umfarinum. Men tað merkir kortini ikki, at tað er sett forboð fyri grindadrápi [...] og flutt av oynni, sigur sýslumaðurin. Tað er eftir hansara fatan tekin um, at tað er nóg mikið av grind, tá tey, sum fáa, fara til Havnar at selja ístaðin fyri at goyma til egna nýtslu, heldur hann, og

vorðið hereftir, at hvør grindamaður skal hava ein heilan grindahval í sín part, hvørja ferð, ið grind leggur beinini, so er ikki at vænta, at búkarnir gerast minni. Líka so vist man vera, at fleiri eru