politikarar, heldur Anna. Hon gekk í skúla, tá hon fekk fosturtøkuna. Og hon greiðir frá, at tey høvdu um etikk í religión og sjálvandi tosaðu tey eisini um fosturtøku. - Tá stóð tað mangan nógv á mær at ikki reisa
og fyri hvørt photoshoot ,eg geri, læri eg eina rúgvu. Um meg sjálva, um ta veruliga verðina og um etikk, sigur Armgarð Mortensen. Seinastu tvey árini hevur hon verið nógv at sæð sum modell í ymsum samanhangum
d. øðrum lestarári á einum lærdum háskúla. Hann kennir til øll øki innan heimspekina, sum logikk, etikk, metafysikk osfv., og hevur lisið stór verk eftir Descartes, Popper og Kuhn. Eg hoyrdi beinanvegin
tí, sum hendir. Gentøkni og teir møguleikar, hon hevur, seta ómetaliga stór krøv til bæði moral og etikk. Gentøkni og økt vitan hava sjálvsagt sera stóran týdning í strembanini eftir at lekja og sleppa undan
tiknu avgerðunum. Hetta er so óheiðurligt, at tað finst ikki orð fyri tí. Og so tosar maðurin um etikk hjá øðrum! Tá sannleikin er útspilling Tað sigur seg sjálvt, at tá ið eitt formansskifti førir til
slíkum slag, at vit kunnu prógva tær skeivar.” Greiðari kundi Kringvarpið ikki lýsa seg sjálvt og sín etikk. Men grundleggjandi má tað undra, at eini eftir egnum tykki professionellari tíðindatænastu kundi
skulu gerast&.tora vit tað á hesum torskilda øki? Kelda . Morten Dige, Humane Gener, patenter og etik: 2004
okkum. Royndirnar hjá Dobson vísa, at ein kann hava fastar meiningar um Gudfrøði, moral og siðsemi (etikk) og samstundis vísa samkenslu. Hesin sami Dobson segði einaferð soleiðis: Um tað einasta, ið verður
"humanistar" vóru lærarar og studentar, sum fingust við retorik, grikskt og latínskt mál, søgu, estetik og etik. Upprunaliga var dannilsi kanska mest ein spurningur um at hava elegansu og stíl í skrift og talu
Vissi bara teir politikarar, sum hava gullreinar hendur, skulu kunna tosa um politiskan moral og etikk – so kunnu fáir gera tað. Men tað má altso gerast. So tá eg standi her í dag, so er tað ikki tí at