ræður um, at so mong sum møguligt náa hesum máli, og eisini tá avtornar onkur av teimum kemur í landsstýri. Hendan lítla grein er ikki ætlað sum partur av einum val orðaskifti, men sum ein heilsan til valevnini
áhugamál seta treytirnar til úrvalið í almenna monopolinum. Hetta er upplagt at fremja hjá einum landsstýri, sum vil vera liberalt og sigur seg vilja vinnuni tað besta – samstundis sum yvirskipaða e
og sleppur frá at lurta eftir misnøgdum privatum partaeigarum, sum kenna seg snýttar av einum landsstýri, sum segði seg vilja privatisera almenn partafeløg – men sum kortini einki meinti við tað. Soleiðis
eins stóran mun hjá avvarandi myndugleikum. Men nú er so gongd komin á nútímansgerðina, løgting og landsstýri tykjast sinnað at játta stovninum tað fæfeingi, sum skal til fyri at menna stovnin, og tað boðar
Løgmaður hevði tí møguleika fyri at stýra víðari við eini minnilutastjórn, tað vil siga við sitandi landsstýri, Hendan møguleika hevur løgmaður ikki brúkt. Í staðin hevur hann brúkt tíðina – næstan 14 dagar
tíðir broytast, einki stendur í stað. Í hesum valskeiðinum, við Javnaðarflokkinum á odda í Føroya landsstýri, er gjørt ískoyti til heimastýrislógina, tann sokallaða yvirtøkulógin, har avgerðir um framtíðar
teimum ómetaligu menniskjansligu ræðuleikum, sum standast av hesum ólógliga virksemi. Løgting, landsstýri og ikki minst føroysku fólkatingsumboðini kunnu ikki sita hendur í favn, meðan allur demokratiski
NÝTT LANDSSTÝRI: Tað er søga, at landsstýrið tosar við tveimum tungum, tá ið tað ræður um kommunurnar. Seinastu árini hevur landsstýrismaðurin í innlendismálum havt ábyrgdina av kommununum, meðan land
í h.mð. (nr. 42) fáa vit at vita, at landsstýrismaðurin í kirkjumálum í okkara (spildur)nýggja landsstýri er hvørki eitt ella annað, t.v.s. ikki limur í fólkakirkjuni ella í nakrari samkomu. Heldur ikki
kemur uttan mun til, hvørja støðu kommunur og teirra borgarar hava til tær ætlanir, ið skiftandi landsstýri hava havt um bygnaðarbroytingar. Nýggja landsstýrið hevur greitt signalerað, at tolið nú er um
