vit eiga at læra av 2000, sigur Sjúrður Skaale. Jú, hendan prædikan mundi fløva mangt javn­að­­ar­­hjarta. Pet­ur Mohr Dam kundi neyvan sagt tað betur.

hevur Beinta víst, at hon hevur hjarta fyri fólki, sum er í ringari støðu. Hvør minnist til dømis ikki Evu í Ukraina, sum hevði doyð, um hon ikki fekk eitt nýtt hjarta! Her fekk Beinta savnað pening, so

fuglur Føniks einaferð fer at daga undan í fullum skrúð til frægd fyri hvørt eyga og gleði fyri hvørt hjarta; men tað krevur at ítrótturin saman við Tórshavnar Kommunu taka lógvatak saman og útskriva eina

við fleiri børnum rundan um seg. Hon minnist bara hesa einu myndina, sum festi seg seg í sinnið og hjarta á Kaju. - Hóast talan bara var um eina vanliga mynd, so síggi eg enn myndina fyri mær, sum um fólkini

at ”sjálvt um Kittimat er okkara heim nú, so vilja Føroyar altíð hava eitt serligt pláss í okkara hjarta”. Hetta hevur eisini víst seg við, at børnini hava lært føroyskt, hóast tey ongantíð hava búð í Føroyum

horvin er hon, barndómstíðin bjarta, aldar tó í minni mínum blítt. Fyri minni mong eg takki tær av hjarta, goymi tey sum rama reyðagull, mínum leiðum á sum sólin bjarta brosa tey so blítt og loyndarfull

løgtingsval fyri framman, og flokkurin hevur brúk fyri, at vit standa saman. Vit hava nógv mál upp á hjarta sum flokkur, og valevni hava mál sum tey ynskja viðgjørd, í trá við floksins stevnuskrá. Eg havi

fuglur Føniks einaferð fer at daga undan í fullum skrúð til frægd fyri hvørt eyga og gleði fyri hvørt hjarta; men tað krevur at ítrótturin saman við Tórshavnar Kommunu taka lógvatak saman og útskriva eina

síni kæru hinumegin, børn á móðurørmum í dópskjólum, sum júst vóru doypt o.s.fr. – hetta skar ein í hjarta! Og tað løgna var, at hesi somu tjóðveldisfólkini sum ein hevði hoyrt og sæð nógv til úti á prentsmiðjuni

ser­liga smart at boða frá vali sam­stund­is sum Tjóð­veldi hev­ur søg­u­lig­an møg­u­leika at fáa síni hjarta­mál sam­tykt. Og at skjóta eftir miðlu­num er eitt sind­ur so­leiðis... Tá var tað meira virð­i­ligt