Sum ein annar Petur Mohr Dam

Mangt broytist á mansins ævi. Eingin veit á morgni at siga, hvar hann á kvøldi gist­­ir. Vilsti sonurin kemur heimaftur. Heima er best. Hann man fara at koma heim­­a­­ft­ur, tá hann verður svang­­ur...

Jú, Sjúrður Skaale hev­ur ofta fing­ið okk­um at spenna smíli­bond­ini. Og tað gjørdi hann so sann­i­liga eis­ini í Degi og Viku mána­kvølið, tá hann viss­aði Før­oy­a fólk um, hvussu stórur javn­að­ar­maður hann var:
– Eg haldi, at so at siga all­ir før­oy­ing­ar eru javn­að­ar­fólk. Før­oy­ar er eitt sos­i­al­dem­o­krat­iskt sam­fel­ag. Øll eru inn­ast inni javn­að­ar­fólk – einki annað politiskt pro­jekt er á borð­i­num, segði løg­tings­mað­ur­in, sum á vali­num 19. januar í 2008 varð vald­ur á ting fyri Tjóðveldi, tí hann vildi stovnseta før­oyska full­veldi, sum tá var FYRITREYTIN fyri øllum pol­i­tikki, punktum!
– Vit eiga at læra av er­far­ing­u­num. Vit eiga at læra av 1946, og vit eiga at læra av 2000, sigur Sjúrður Skaale.
Jú, hendan prædikan mundi fløva mangt javn­að­­ar­­hjarta.
Pet­ur Mohr Dam kundi neyvan sagt tað betur.