ongin nevndur ongin gloymdur, sum hava hjúklað um hetta unikka høpið í eina hálva øld, eiga stóra tøkk uppiborna frá okkum øllum. Tjóðini allari. Sjálvur havi eg verið limur í felagnum ein stóran part
fráliðið síðani tú legði árarnar inn aftaná virki arbeiðslív, vilja vit fegin bera tær eina heilsan og tøkk. Tað kennist rættuliga tómt her inni á Húsanesvegi, nú tú ikki ert millum okkum longur. Tú fylti so [...] var at síggja, hvussu lukkuligur og glaður tú vart, tá tit fingu tykkara fyrsta ommudóttir. Gud fái tøkk fyri, at tykkum untust at fáa nøkur góð og hendingarík ár saman. Ikki minst feriurnar í Danmørk. Lagnan [...] hvørja nátt. Hann var tær ein góður vinur tá harðast leikaði á. Vit vilja her bera tær eina hjartans tøkk, fyri alt tú hevur verið fyri okkum. Jesus Pápi goymi teg hjá sær, til vit hittast aftur Pápi okkara
og fult fyri eini sak, og tað ólønt afturat. Men enn sjáldsamari síggja vit, at hesi fólkini fáa ta tøkk og viðurkenning, tey hava uppiborið segði Leivur Nygaard, Lions forseti í Suðuroy, tá ið hann handaði
glingini einaferð ímillum 15. og 20. februar. Tað veldst alt um, akkurát hvønn dag, dokkin verður tøk og samstundis fer Smyril í dokk, har hann verður í 3-4 vikur. Endamálið við dokkingini, sum helst verður
tænastur til eldri og mangt annað. Her er áræði og vilji, og her eru virkisfús fólk, sum taka stór tøk bæði vinnuliga og mentanarliga. Mált eftir tí barometrinum stendur væl til. Her eru ressourcir og tilfeingi
at fáa gongd á, men sjálvt um hann hevur hjálpt samgonguni í øllum málum, hevur hann fingið gráin tøkk. Nú valið er farið afturum, verður neyðug, at ein politisk semja verður gjørd um, at hendan verkætlanin
saman okkara land. Hóast kostnaðurin kann tykjast stórur, skal hetta ikki forða okkum í at taka stór tøk, øllum landinum at frama. Verandi undirsjóartunlar eru so týdningarmiklir fyri okkara land, at trupult
er soleiðis ta eigur at verða. Vit mugu verða opnir fyri samstarvi og at bera byrðar saman og taka tøk saman, einans á tann hátt er møguligt at reisast aftur, tá vinnuligir brotasjógvar hava lagt okkum
er soleiðis ta eigur at verða. Vit mugu verða opnir fyri samstarvi og at bera byrðar saman og taka tøk saman, einans á tann hátt er møguligt at reisast aftur, tá vinnuligir brotasjógvar hava lagt okkum
u broytingarnar í ríkisrættarligu støðu okkara, men mikrofonhaldararnir lótu bara standa til. Men tøkk skal Helena hava fyri, at hon alt fyri eitt boðaði frá, at hon fór at vera trygdin fyri, at heilsu-