Eysturoyartunlinum – sum sambært útrokningum hjá Landsverki fer at bera seg – partú skal í ein annan tunnil. Um Føroyar vóru eitt land við blómandi fólkavøkstri og einum sterkum miðstaðarøki, sum stóð
skyldina fyri alt ilt, ið hent er fiskimanninum seinastu árini. Greinin er briksl úr einum enda í annan, og meginparturin er annaðhvørt ósatt grundleyst møsn ella gamalt vín, ið ikki ein gongd er latið
líkjast so nógv. Hesi seinastu nógvu árini hava vit bara verði allarbestu vinir, sum skiltu hvønn annan sera væl og sum vóru samdir um tað mesta. Solidariskur var hann um ein háls, órættvísi dámdi honum
dramafiktión, sum er púra vanlig í sjónvarpsdokumentarismu. Tú tekur eitt brot einastaðni og setur tað í annan samanhang fyri at styrkja upplivingina. Til tess at lýsa ónøgdina um kolldømda málið, sum hevur valdað
skal kenna seg sum ein byrða, hvørki fyri samfelagi ella sína familju. Tað at vit taka hond um hvønn annan, skal ikki verða av neyð, men tí vit hava hug og møguleika til tað. Í dag er tað tíverri so, at nógvar
visti bara ikki hvat. Eg hugdi upp á hjálpardómaran og hann hevði heldur einki sæð. Eg hevði tí ongan annan møguleikan, enn at bríksla fyri máli, greiður Petur Reinert frá. Hann vísir eisini á eina aðra hending
trúboðari klandrast við prest, teir togast um bókstavar, gloymt hava Krist og boðið, at elska hvønn annan fyrst. Hvør sær kennir sannleikan best. Sum ryssa hjá deyðum fyli man fjøldin í ørviti gána á hann
Andrias Joensen, stjóri hjá Thor eisini eitt bræv. Tað var til fiskimálaráðharran og hevði ein heilt annan boðskap, nevniliga at tað var púra beint av Jacob Vestergaard einsæris at áseta Føroyum egna makrelkvotu
gongur tað heilt sikkurt galið, tí okkurt skal garantera slitna ella fara út av lagi á ein ella annan hátt. Soleiðis er tað bara, og kroppurin heldur simpilthen ikki til hetta meir. Nú er tað ikki tað
tímar, og meginparturin av arbeiðstíðini fer til fundarvirksemi. - Eg gangi frá einum fundi til ein annan, og skal eg fáa stundir til at eta, so má tað gerast, ímeðan eg fundist, so jú, eg havi úr at gera
