aftur á eitt støði, har ein vanlig inntøka er nokk til eitt vanligt lív. Eitt lív, har tryggleiki, tak yvir høvdið og ró hava størri virði enn nýggjastu telefonin ella vikuskiftisferðir til Barcelona. Okkara

um betonghús, sum eru stoypt heilt upp í tróðrið. Men timbri í erva helt altso ikki. Har fóru bæði tak og sperrur og tað heila, sigur Sommer Joensen. Bjargingarfelagið plagar í slíkum førum at leggja p

myndunum, sum myndatólini fanga teg í. Soleiðis er sendirøðin ‘Meg minnist’ við Jógvani Ingvard Olsen. Og takk fái navnin, Jógvan Arge, ið førir siðaarvin eftir útvarpslegenduna Niels Juel Arge víðari. Sjáldan

hondini og ganga beint niðan móti húsunum hjá okkum. Konan rópar á meg: Fríðrikur, skunda tær út og tak ímóti teimum! Eg fór út alt fyri eitt og vestur um húsini, men sá einki. So fór eg runt um húsini og

kongshúsinum. Gamla konan og eg práta eina løtu afturat, so verður sagt farvæl. - Kom skjótt aftur og takk fyri vitjanina. Tað er ikki sørt av ringari samvitsku samfelagsins vegna tú hevur, tá ið tú kemur

lágum inntøkum í fleiri førum sita í egnum húsum, tí tey ongan annan møguleika hava fyri at fáa sær tak yvir høvdið. Summi halda hetta óiva vera ein uppfylltur dreymur, men fyri nógv er tað ein marra. Nógv

ikki var á skránni hetta kvøldið Góði Martin og tón­leik­ar­ar til lukku við tiltakinum - tús­und takk fyri eitt minni­ligt kvøld fyri tekstir, tón­ar, tekningar og tulkingar. Eg havi hug at enda við tín­um

yvirhøvur hevði tikið undir við tí politiska boðskapi, sum røðuskrivarin vil hava fjøldina at gloypa. Tak nú løgmansrøðuna í 2020, har ið Mikkjal á Ryggi verður neyðtikin. Løgmaður hevur ikki skrivað røðuna

tú skalt náa í hvønndegnum, og sum tú upplivur, at tú ikki røkkur til, ella tú nært ikki álíkavæl. Tak tær tíð í hesum páskadøgum at verða eitt sindur øðrvísi enn tú plagar. Søk undur Guds orð har tú kennir

vit komu upp morgunin eftir, lógu júst hesir báðir í trol­inum. Annar teirra tók um hálsin á mær og takk­aði mær fyri hetta tiltakið, tí tað kundi sigast at eiga lívið í honum. Hetta var annars ein stak