grundarlag at tosa saman um, og byggja víðari á. Tú ert ikki bangin fyri úrslitinum av kanningini? - Nei, heldur hinvegin. Tað verður ein stórur lætti fyri meg, tá úrslitið verður lagt fram, tí tá hava vit
í Vági. Fer ætlanin at byggja nýggja uppboðssølu á Tvøroyri nakrar avleiðingar fyri hana í Vági Nei tað fer hon ikki. Hetta hevur onki við uppboðssøluna í Vági at gera, sigur John Nielsen. Uppboðssølan
og tað er ógvuliga stuttligt, umframt at heimahjálpirnar koma inn á gólvið tvær ferðir um dagin. - Nei, eg havi als onga neyð, sigur Petur Michelsen brosandi og peikar á sjónvarpið, sum júst endursendir
inn á Havnar kommunu, at hon ikki jodaði upp undir jól, so asfaltið var heilt sum ein troyggjubulur. Nei, her var einki at gera. Viku fyri jól vóru fólk í jólahýri og í sýnisgluggunum fór smátt um smátt okkurt [...] Ólavsøku. Hetta hevði verið lítisvert í eygum Magnusar. Hann var ov vitugur til slíkt stakkalastás, nei, hann var ein rættur handilsmaður, ið kendi seg og síni. Ikki bara tað, eisini sálareyðkennini hjá
segði mister Matumbwe og gjørdi seg til reiðar at koma upp á skráan, men kvinnan fór at skrýggja: ? Nei, nei, far burtur við tær. Eg vil ikki hava ein lúsa nekara at røra við meg...? Men nekarin leyp alt í [...] Hvat er tað tygum siga?? ?Hetta er ikki fyrstu ferð hon eigur?? Maðurin skar í ein rælandi látur.?Nei hann komi til mín. Hon hevur átt fýra tandur, sum vit ikki vóru før fyri at føða. Hví skal hon nú aftur [...] knívarnir eru tíverri ikki so hvassir. Við teimum prísunum vit hava í dag, eru vørurnar ikki sum fyrr.? ?Á nei, ikki knívar, men høvdu tygum ein lut, sum var bogaður og flatur - sum t. d. sum ein lagkøkuskeið.
hava tit so,« sigur áin, »tit hava livað og liva enn, einki kann doyggja, og so heldur ikki tit.« »Nei, eingin deyði er til,« siga trøini. »Tey gomlu trøini í stóra skógnum, haðani vit eru ættað, vóru von
síggja fyri okkum, at NÙ detta teir útí, men ongin datt. Og tað vóru heldur ikki børnini, ið súklaðu, nei, tí at meðan børnini vóru í skúla, sluppu páparnir at royna seg, vaksnir menn á lítlum barnasúkklum
og rópar: »Upp á dekkið beinanvegin, skipið søkkur«. »Tú tvætlar«, siga vit, vit trúðu honum ikki. »Nei, tað veit Gud, tað er sannheit, tit mugu koma upp beinanvegin, tí vit skulu í bjargingarbátarnar, og
likamligar venjingar. Hoyrdi tú teir, sum leitaðu, langt frammanundan, at teir komu fram á teg? ? Nei, tað gekk skjótt fyri seg. Eg hoyrdi teir, og so rópti eg, og lat tvey byrsuskot av upp í loft. Aftaná
veruleiki 1. januar, hóast formliga samanleggingin ikki skuldi verða fyrrenn eftir kommunuvalið í 2001. Nei, orsøkin til, at onki spyrst burturúr samanleggingini nú, er, at Kollfirðingar eru farnir at umhugsa [...] tað tað rættasta hjá kollfirðingum er at leggja saman við Havnini. Men tað skal bara ikki vera nú? Nei, vit halda, at tað er rætt at kommunurnar eru hvør sær til hetta valskeiðið er liðugt. Tað er ruddiligari