minni enn 1 dollara um dagin, sjálvt um ríkidømið ongantíð hevur verið størri á okkara klótu. Um øll kríggj og útreiðslur til hermenn og til vápnaídnaðin vórðu steðgaði í bert tríggjar vikur, so høvdu øll
Orwell, sum sarkastiskt næstan skrivaði skránna hjá tjóðveldisflokkinum, hesi andstyggiligu sekt: Kríggj er friður. Svart er hvítt. Hatur er kærleiki! Og vit kundu lagt afturat: Høgni, Arnfinnur og Zacharias
Orwell, sum sarkastiskt næstan skrivaði skránna hjá tjóðveldisflokkinum, hesi andstyggiligu sekt: Kríggj er friður. Svart er hvítt. Hatur er kærleiki! Og vit kundu lagt afturat: Høgni, Arnfinnur og Zacharias
seg niðri í býnum, men enn rennur her uppi í óbygdum: »Verðin tóktist so ung tá,« skrivar hann, »kríggj og ófriður hóttu ikki. Menniskjuni tá á døgum høvdu fastasta álit á framtíðini. Og vit, ið tá vóru
tær, ið tyngja føroysku bókahillarnar í okkara øld. Hetta er ein æviskaldsøga um pínu, svikaráð, kríggj og longsil. Pallurin er tann pálítiligi veruleikin við sonnum antihetjum.” Sum skilst hava teir
Roosevelt var ein nýggjur felagsskapur landanna millum, sum skuldi tryggja, at eitt slíkt oyðandi kríggj ongantíð aftur brast á í heiminum. Stalin ? realpolitikarin ? legði dent á at varðveita tey landamørk [...] sínum ráðharrahúsum. Lagnan hjá Póllandi er eitt dømi aftrat um hesi lokabrøgd. Ongland var farið í kríggj fyri at verja Pólland, og í Onglandi var bæði ein polsk útlegdarstjórn og ein stórur polskur herur
skyldurnar á okkum. Tað snýr seg um næstar okkara, sum noyðast at flýggja frá øllum, tey eru góð við, tí kríggj ella forfylging hóttir tey, har tey eiga heima. Eg veit, at avbjóðingin er stór. Eg veit, at fyr
ikki einans av tí at hetta bert útsetur pínuna ella deyðan, men, og týdningarmeiri, av tí at nøkur kríggj eru neyðug at føra. Um nakað, tá hava vit tørv á fleiri hermonnum, og minni av hippi-tvassandi p
narko svarar til at flyta stólar á dekkinum á Titanic, tí tríati ár eftir at Nixon fór undir sítt “kríggj ímóti narko”, hevur tað aldri verið so lætt at keypt í evropeiskum og amerikanskum skúmaskotum. “Kríggið”
1808-09 bleiv leiktur eina ferð aftrat, bara við nýggjum leikarum. Líkasum tá var nú aftur heimskríggj, sum tá stóðu Bretland og eitt stórveldi á meginlandinum(Frakland tá, Týskland nú) í deyðiligum dysti
