grønlendska arbeiðsgevarafelagnum, Henrik Leth. Hann ávarar um, at sum gongdin er nú, verður endin, at størv, sum krevja hægri útbúgvingar, verða mannað við útlendingum, og at grønlendingar verða áskoðarar heldur
Stavanger ella í Keypmannahavn. Vit vilja hava, at grønlendingar útbúgva seg til jarðfrøðingar og onnur størv innan oljuvinnuna, og at útviklingurin og menningin í hesi vinnu fer fram í Grønlandi. Vit mugu sjálvir
so telur fiskivinnan bert 15 prosent av samlaðu arbeiðandi fjøldini. - Tað eru bert nøkur túsund størv fiskivinnuni, men virðisskapanin hjá hesum fólkum er ógvuliga stór, skrivar Sermitsiaq. Í frágreiðingini
og tað var í januar í ár, at Hans Enoksen segði seg vilja skerpa og herða manningarreglurnar. Tey størv umborð á grønlendskum fiskiskipum, sum verða fevnd av nýggju regluni um yvirmenn, eru sambært heimasíðuni
nýggjum inntøkum, og ráevnisvinna innan olju, gass og námsvinnu er ein týdningarmikil kelda til fleiri størv, førleikamenning og øktar inntøkur til grønlendska samfelagið. - Vit vilja ikki finna okkum í, at
politistar gevast ov skjótt. Teir arbeiða í nøkur ár og so søkja teir onnur størv. Teir hava nevniliga lætt við at fáa onnur størv, tí man metir teirra útbúgving at vera góða og at hava stóran týdning. -Eg
tørvur á øllum góðum kreftum, sum hann tekur til. Hann leggur aftrat, at umsóknarfreistin at søkja størv á skúlanum í Kuummiut er úti 22. februar í ár. - Fólk, sum hava áhuga fyri eini slíkari avbjóðing
hækkað, er nógvur peningur at spara, leggur hann afturat. - Ein slík verkætlan skapar nógv spennandi størv. Aksel V. Johannesen sigur, at hann hevur spurt seg fyri og hann hevur fingið upplýst, at leggja vit
avleiðingar”. Tó er sera ymiskt hvussu plásskrevjandi ymiskt vinnulív er. Nógv vitanar- og tænastustørv krevja lítið pláss í mun til úrtøkuna, meðan tilfeingisvinnur krevja sera nógv pláss í mun til
Og her gongur vinnan undan, heldur Peter B. Rhines. Hann tosar um grøna tøkni, grøna vinnu og grøn størv. - Hetta er vónríkasta tekni, sum vit hava í heiminum í dag. Og eg sigi aftur og aftur við tey lesandi