er lagdir í oyði í jarðskjálvtanum. Millum samanfalnu bygningarnar eru fleiri íbúðarbygningar, ein skúli, ein verksmiðja og ein matvøruhandil. Fleiri hundrað sjálvboðin og bjargingarfólk stríðast við at

gomlu kvinnu til hennara hvíldarstað, vísti at Vilhermina var væl dámd í heimbygdini Skopun. Lívsins skúli hevði gjørt hesa kvinnu kontanta! Hon segði tað, sum hon ætlaði, ballaði ikki nakað inn. Tá hon var

i Sannu Olsen av Malarenda í Nólsoy. Ikki var skúlagongdin nógv, tí tað var bert annan hvønn dag skúli var í Hoyvík. Hinar dagarnar var Sanna uppi á Hvítanesi, men nógv lærdi Valdemar hjá henni, og ikki

lýsa kærleikan millum teir báðar. Seinast eg var inni á gólvinum hjá Sigurð, var sama dagin Argja skúli hevði 50 ára føðingardagsveitslu. Tá var hann heilt væl fyri í allar mátar, og sum vanligt spældi

honum fyri dyggan og góðan skúlagang í barnaskúlanum. Pápi virkaði eisini áhaldandi fyri, at nýggjur skúli varð bygdur í Kollafirði, og var tað sannur hátíðardagur fyri hann, tá nýggi skúlin varð tikin í nýtslu

Jacobsen ( f.01.061811) sum kom úr Bayansstovu í Havn vestur til Miðvágs at halda skúla í 1829. Fyrsti skúli á bygd í Føroyum varð bygdur í Miðvági í 1830, og hevur ættarfólk hansara síðani verið rópt "í Skúlanum"

gjørdust hesi árini vinfólk hennara. Eftir lokna útbúgving gekk leiðin til Klaksvíkar, har ein stórur skúli var um tað mundið. Við Klaksvíkar Skúla starvaðist Elspa til 1975, tá hon eitt skifti fór til egnu

var liðug, manglaðu vit tó tað síðsta, at gera sveinastykkið, tað var ikki nakar skipaður tekniskur skúli í Vestmanna. Vit innskrivaðu okum báðir á Handverkaraháskúlan í Haslev á heystið 1955 og komu vit

konan vóru lærarafólk. Skúlin tey nýttu var tann lítli skúlin, sum stendur sunnanfyri Forna, “Gamli skúli” sum vit siga. Har var bara ein lítil stova, og einki annað rúm uttan ein lítil durur. Øll børnini

sum fylgdi honum út á Leiribø, boð um. Við hesum lýsa vit frið yvir minnið um Kaj Berg. Hvalbiar skúli