skriðuni ? skuldi eydnast at fáa heiðursmerkir, nú teir júst eru farnir um tey hundrað. Sunnudagin hvarv vónin um, at dreymurin skal gerast til veruleika. KÍ var í Vági, og har eydnaðist tað heimaliðnum at vinna

úrslitið var við til at lyfta fótbóltin upp og áhugan fyri honum á øllum økjum. Drívmegin er sjálvandi vónin um at náa eitt so stórt úrslit aftur. Tað hevur mangan verið nær við seinastu árini, men tað er ongin

sum nátúrliga átti at verið í áunum, sigur Johan Svenson. ? Við at seta allan kvennfisk útaftur, er vónin í øllum førum, at fiskur, sum ber rogn, skal fáa frið at nørast, men bara tað í sjálvum sær er ikki

at taÝ kanska skuldi bera til at gera taÝ, sum fornuftin og skiliÝ søgdu, ikki átti at bera til. Vónin livdi í eitt korter. So punkteraÝi Páll Mohr Joensen, sum beinanvegin eftir steÝgin var komin á vøllin

fyrsta ári_ (1998), tá i_ 14 luttakarar lupu á bláman yvir vi_ Strond og vunnu upp land í Nólsoy. Vónin er, at nógv melda_ til, í hesum árliga møguleikanum at royna seg tvørtur um Nólsoyarfjør_. Áhuga_ir

Joan R. Mikkelsen, bátsformaður á Bliki, sigur, at vónin hjá teimum um at vinna føroyameistaraheitið livir enn, um enn hon er ræðuliga lítil. ? Sílið skal blíva nummar fýra, og vit skulu vinna, um før [...] og Blikur, sum vann, streyk avstað við føroyameistaraheitinum. ? Man veit sjálvandi ongantíð, men vónin er ikki stór, ásannar Joan vónbrotin á málinum. Hon sigur, at tann einasta niðurstøðan hjá teimum

gloyma tað aftur. Tað er ein áminning til allar tíðir um, hvat tað vil siga at vera menniskja, og at vónin er grundleggjandi fyri eini trúgv upp á framtíðina og á seg sjálvan. Tí gleðir tað meg serliga nógv

bólturin sang í netinum aftan fyri Karstin Joensen, sum ongan livandi møguleika hevði at bjarga. Vónin kveiktist aftur Fuglfirðingar góvu tó ikki skarvin yvir, og teir eiga rós uppiborið fyri at sýna góðan

øgiligur, og hollendingarnir tóktust missa vónina. Tað gekk tó ikki long tíð, so kveiktist hollendska vónin aftur, tí Holland fekk minkað um munin. Portugisiska verjan hevði allan dystin eitt sera vakið eyga

ikki gerst frískur aftur, fánar umsorganin so líðandi, og einsemið byrjar at gera um seg, meðan vónin spakuliga fer. Mong sálarsjúk liva júst í hesum myrka einsemi uttan vón og umsorgan, sigur ein sorgblíður