eksempel til efterlevelse. Vores tanker går til hans familie, der nu må være uden deres kære ægtemand, far og søn, og for hvem tabet er uerstatteligt. Æret være Hendriks minde. Jens Ring Nielsen Man Diesel

”typiskum” danskarum, sum koma dragandi til Føroyar við teirra normum og virðum, uttan at geva sær far um landið, teir eru komnir til. Møguleika at velja Orðadráttir, sum hesir, gera ofta Færøblues rættiliga

lesarin) halda tað vera. Her eydnast tað høvundinum heilt væl at halda spenninginum til síðstu síðu. So far so good. Tað heilt góða við hesi bók er, at hon hevur støði í gerandisdegnum hjá føroyskum børnum,

er fornt, serligt, fløkt og fagurt. - Spurningurin er harafturímóti, um íslendingar hava gjørt sær far um føroyskt mál á sama hátt. Onkursvegna hevur tú varhugan av, at íslendingar, helst av vantandi vitan

tey ikki kunnu geva tað tey ynskja, har eingir pengar eru til starvsfólkamenning og har bygningurin far loyvi at fara í hundarnar, uttan at nakað hendir.

Steinarr. Hann var tann sami, sum tá hann kom higar. Ella var hann? -Pínadoyð, situr tú og svevur? Far nú og ger teg kláran! Fróði vaknaði sum við kaldan dreym. Tað var vinmaðurin. Hann hevði latið seg

frítt og skræða familjur sundur. Lógir eru týdningarmiklar. Týdningarmiklari enn nógv hava givið sær far um. Tær leggja grundvøllin í samfelagnum og prega rættsfatanina hjá fólki og harvið eisini atferðina

Ánna) og spurdi, hvat í verðini meiningin var við hesum knortluta bryggi. Svarið, eg fekk, var, at far- og ferða- bæði renna av somu rót. Og tað veit eg væl, - so tað kann eg ikki brúka til nakað! Hann [...] ikki kann handfarast av øðrum enn Superman. Handa málspilla kemur beinleiðis úr íslendskum. Íslendska far- merkir ferða- á føroyskum. Farsimi = ferðatelefon. So her er talan beinleiðis um eitt íslendskt orð [...] rót(!) - harra Jógvan við Ánna! Eg hevði skilt orðið fartelefon, um henda var boltað fast til eitt far (ella hevði hjól), sum t.d. gomlu Storno telefonirnar, sum hýruvagnarnir nýttu farnu øld. Men ein nútímans

kager. Vilde man forsøge at give hans løbebane i en nøddeskal, kunde man sige sådan omtrent: En farende svend af blandet dansk-norsk-tysk oprindelse havnede en gang midt i det forrige århundrede i Thorshavn

betri er seint enn aldrin. Soleiðis kom tað eisini at verða hjá undirritaða. Í mars mánaði í ár var far­ið til býin Budesti í Rumen­ien við eini bingju, sum var 40 fót til støddar. Í hesi bingj­uni var einans