spurningur var orðaður sálin brýtur út av heimleysum ótta * eg varnist styrki gróðursetta í iva eg varnist lív kveikt av deyða lat fara so fæst Jóngerð Poulsen
jólunum til. Vit vóru einsamøll í 12 ár, og so komst tú sum ein gáva úr himlinum og broytti alt okkara lív. Takk fyri tey 20 árini, sum vit fingu saman við tær. Og her sita vit so eftir, ribbað fyri alt, og [...] sum ger meg sterkan ? hevur eisini verið okkum til signingar. Tær untist bert at liva eitt stutt lív, men ríkt var tað, og tú avrikaði nógv, tí tú livdi í lívssamfelagið við Hann, sum hevur alt valdið
ikki undantakið. Vánaliga og jánkasliga støða løgmans ( Um ongin støða eisini er ein støða) heldur lív í Tjóðveldisflokkinum. Tað tykist sum hann er bangin fyri hesum flokki. Eftir at Fólkaflokkurin slepti [...] Fólkaflokkurin eigur ikki at ræðast Tjóðveldisflokkin, tí ræðslan, ið serliga løgmaður hevur, heldur lív í hesum Harakiripilotum. Vit áttu nú at framt ? broytingar innan ríkisfelagsskapin ? skattalætta fyri
í leikinum, so vita vit, hvat hann kann føra til. So mong syrgilig dømi eru um, at fólk hava latið lív orsakað av manglandi medviti og ábyrdarloysi hjá tí, sum situr við rættið. Tað er menniskjansligt at
Hon kundi ikki hugsað sær at farið í song við einum, hon ikki var góð við og so ígjøgnum eitt heilt lív. Tað mundi vera ræðuligt. Nei, hon skuldi ikki øvunda nakran. Hon var nøgd við lívið og síni foreldur
Hann skal næstu fýra árini verða í minniluta, men hann hugsar eisini longur fram í tíðina. - Havi eg lív og heilsu, so hevði mær dámt væl at sloppið fram at aftur borgarstjórasessinum seinni, sigur drúgvasti
valt sær Frode Sørensen, sum er rættiliga nýggjur í politikki. Hann hevur verið bankamaður alt sítt lív, og kom ikki í Fólkatingið fyrrenn á valinum í 1998. Í bankaheiminum ber hann orð fyri at vera ein
og Egil Weihe Hansen, Sandavágur, ein son. Hann var 55 cm. langur og vigaði 4485 gr. 18. des. fingu Lív Jensen og Anton Arge, Tórshavn, eina dóttur. Hon var 54 cm. long og vigaði 3850 gr.
hans kunnu finna hugna í honum. Men vita vit einki um útsjónd hansara, so vita vit so mikið meira um lív hansara og virki, um lyndi hansara og vilja. Hann var spaklyntur og eyðmjúkur av hjarta. Hann gjørdi
frætta, og verður eisini tikið í størsta álvara. Tað kann jú í ringasta føri gerast ein spurningur um lív ella deyða, sigur Óli Jacobsen. Við allari virðing fyri donsku myndugleikunum og teirra lógum og reglum