vit hava gjørt einum av okkara minstu, hava vit gjørt honum. Vit hava tíbetur gjørt eina skipan – vælferðarskipan – har vit hjálpa teimum minstu við at gjalda skatt, so vit ikki glatast Men er tað nú so
útinna okkara dagliga arbeiði, vinna til lívsins uppihald og skapa grundarlagið fyri okkara felags vælferð. Tí er ein dynamiskur arbeiðsmarknaður, ið støðugt skapar menningarmøguleikar og tillagar umstøðurnar
reformi av vælferðarstatinum eigur tí vera humanistisk — ein viðurkenning av, at intensiv vælferð, har ansandi staturin otar seg inn í títt privatlív, og serstakliga hjá teimum ‘ressursufátæku”
almenna hjálp, gerst hon neyðug, og av tí sama er skattatrýstið millum heimsins hægstu. Skattatrýst og vælferð hanga óloysiliga saman í vælferðarsamfeløgunum, men samfeløgini broytast allatíðina. Verða færri
so er nærliggjandi at seta okkum hesar spurningar: • Hvat livistøðið ynskja vit – vælstandur og vælferð • Hvønn samfelagsbygnað ynskja vit – færri kommunur o.a. • Hvussu skulu vit umsita okkara náttúrugivnað
er eftir at liva upp til tey mál, ein harvið hevur sett sær. Sama samgonguskjal sigur eisini, at “Vælferð og trivnaður hjá øllum samfelagsbólkum er ein avgerandi fyritreyt fyri einum góðum samfelag í fr
menn skulu vera umboðað á tingi, sigur Kristianna Winther Poulsen. Í frágreiðingini »Kvinnur og vælferð í Útnorðri« frá 2010, sum Norðurlendska Ráðharraráðið hevur givið út, verða allar tílíkar avbjóðingar
samfelagnum. Hetta hevur aftur við sær øktan vælstand, sum aftur er fortreytin fyri framhald-andi vælferð. Sæð út frá einum heildarsjónarmiði er tí nógv, sum bendir á, at fíggjarkreppan er við at hasa av
gomlu og tey veiku. Um tað stagneraða fókatalið og tað stóra undirskotið av kvinnum. Um valið millum vælferð ella fleiri skattalættar – og ikki millum ja ella nei til ríkisfelagsskapin. Hermótini geva eftir
helst ein neyðug avleiðing av tí støðugu nýmótansgerð av samfelagnum, sum er treytin fyri okkara vælferð. - Men als ikki í so stóran mun, at tey størru økini skulu líða undir henni, tí tað er púra óneyðugt
