seriøst, sigur Pál, sum nú ætlar at taka ein steðg frá svimjjing eina løtu. « Sjálvt um eg taki ein langan steðg nú, so fer tað ikki at taka so leingi at koma fyri meg aftur, tí eg eri framvegis í góðum formi
Valdi móttikin við »fullum musikki« Nú var tað so, at vit seint á sumri fóru inn á Finnafjørðin við Langanes. Har búði bóndin Valdi. Tað gretti ikki, at so skjótt vit vóru har, so legði Valdi frá landi og
langur svøvnur, tveir tímar. Vit hildu móti Fagranesi. Tá kemur ein bátur úr Gunnólfsvík, innast við Langanes sunnanfyri. Hesin bátur legði uttanfyri okkum. Vit róðu til hansara at vita hvørjir teir vóru. Teir
um upp á sítt lív fyri at liva dreymin hjá sær út: At verða bodybuildari. Og hann hevur framvegis langan tein fyri framman fyri at náa málinum, sum hann hevur sett sær. – Uttan bodybuilding hevði lívið
var reint. Niðanfyri tinghúsbrúnna vaskaðu konurnar klæði. Tað var ikki lætt, at farast skuldi so langan veg, tá brúk var fyri vatni. Alt drekkivatn varð heintað úr Havnará, har áin krossaði Tinghúsvegin
annað, greiðir hon frá. Hon orkaði ikki at eta. Ikki at fara upp. Vildi bara liggja í songini dagin langan. Bara sova. Hevði onga orku. Og við lítlari vón fyri at sleppa burtur úr hesi vanlukkuligu støðu
til at drigið bátin uppá land annars, tí lendingin var so vánalig. Vit vóru ongantíð norðanfyri Langanes, so tað var ikki farið so langt. Tá vóru nógvar bygdir bæði norðanfyri og sunnanfyri á Langanesi
veiðina. Serliga ein av hesum túrum gjørdist minniligur. Teir vóru uppi á Nesgrunninum, norðanfyri Langanes, og veiddu við línu, tá teir vóru álopnir av einum týskum flogfari, sum áhaldandi skeyt eftir teimum
var so hugaligt at fáa heita mjólk, tá ið eg móður og gjøgnumvátur kom til Sumbiar aftaná ein langan gongutúr, ofta úr Fámjin. Tað hendi ofta, at sumbingar eftir eina grannstevnu bjóðaðu mær til hús
Hetta helt Hanna ikki so nógv um i fyrsta umfari. Hon helt seg ikki kunna svimja nakran serliga langan tein. Men Pauli Dahl gavst ikki, og hetta endaði við, at Hanna vildi royna okkurt, sum ikki var roynt