bara so illa, men so vendi tað tíbetur hjá okkum, segði hon. Ein av royndastu spælarunum á liðnum, Helen á Lakjuni, fekk ein avgerandi leiklut, tí hon átti seinastu servuna í dystinum, ið endaði við, at [...] skuldu gloyma allar feilirnar og fara inn at gera tað, sum vit duga, og tað gjørdu vit so, segði Helen.
Onkur hevur tosað um »Target Fólkaflokkurin« – at Poul Michelsen skal vísa ráðandi monnunum í Fólkaflokkinum, at hann er tann sterki, sum veruliga kann hótta Fólkaflokkin. Hesum vísir
heldur, at verandi frágongd av fiskimonnum og miðsavnan av rættindum ikki gongur skjótt nokk. “Målet helliger alle midler”, verður sagt. Høgni ynskir at fremja niðurskurðin við at bróta við allan fyrisitingarsið
"De hader at elske hende, og hun elsker deres had, ja, hun kan formodentlig ikke skrive - og dermed heller ikke leve - uden det had. Og nu skal hun oven i købet belemres med nobelprisen." Tað er langt síðani
trupulleikar hjá nógvum. Blaðið endurgevur hann soleiðis: "Hvis Satan ikke kan stoppe din frelse, kan han heller ikke stoppe din helbredelse. Alle bliver helbredt". Blaðið skrivar víðari: "Han har en klippefast
tað: nettupp fyri at verja privatlívið, fyri at familjan og samfelagið kann varðveita sítt privata helle, sítt friðskjól. Vegna føroyingin og fólkaræðið er tíðin tí aldri “búgvin til” eina umdefinering
tað: nettupp fyri at verja privatlívið, fyri at familjan og samfelagið kann varðveita sítt privata helle, sítt friðskjól. Vegna føroyingin og fólkaræðið er tíðin tí aldri “búgvin til” eina umdefinering av
gjorde dette meget væsentlige spørgsmål til en sag for de få i stedet for at gøre det til en sag for hele folket. Uden at blande mig i den grønlandske valgkamp og i det grønlandske landstingsvalg, så føler
Manglar ikki tann mest relevanti spurningurin um, hví spreingievni finst í undirgrundini heldur?
verið nakað ekstremt privat. Tað vardi fólkið frá statsligari uppíblanding, Ein hvíldarstaður, eitt helle. Tey ráðandi hava altíð følt eina innantrongd at blanda seg uppí familjuna og hjúnalívið. Men tey
