irnir í Europa. Tí kemur kravið um at brúka oljupengarnar nú. Noreg er í einum høgrapopulistiskum taki og langt frá tí »Olju-demokratii«, sum Stórtingsmeldingin nr. 25 1973-74 royndi at byggja út: »Et
foreldrið má altíð vera hjá børnunum. Hvussu eru taluvenjingarnar skipaðar? - Eg spæli við børnini og taki eitt barn, sum hevur serligar trupulleikar í bólk saman við børnum, sum kanska ikki eru so illa fyri
inn í ein gamlan felagsskap, har man er vanur at gera tingini, sum man altíð hevur gjørt tey. Men eg taki mína uppgávu í størsta álvara, og tí kann eg ikki góðtaka nakrar sniðgøtur. Tá eg komi fram til, at
henda útbygging er liðug, verður alt skrivstovuvirksemi, søludeild og logstikkur undir einum og sama taki. Tað sigur Ólavur Bjarkhamar, virkisleiðari á Varðanum Pelagic. Hann vísir á, at skrivstovuparturin
átrokandi enn henda.« Skúlastjórin á Tekniska Skúla, Egon Øregaard, segði eisini herfyri, at »persónliga taki eg fult undir við Skúladepilshugtakinum, og havi frá byrjan sæð stórar møguleikar við einum Skúladepli
hinar handlarnar í Miðlon, staðfestir Maiken Durhuus. Hon gleðir seg til, at alt nú verður undir einum taki, og familjurnar við børnum aftur fara at koma oman í Fótbúna – ella sum trúgvu, gomlu kundarnir siga:
um urtagarðin hjá sær. ? Við hvørt renna vit okkum í eina at síggja til ómøguliga uppgávu, men tað taki eg sum eina avbjóðing. Nógv hava eisini sagt við meg, at hetta er ikki arbeiði fyri konufólk, tí tað
sum eg geri nú. So hoyri eg einaferð aftur, og kanska kemur tað sum eitt yvirraskilsi tá – annars taki eg tað bara, sum tað kemur, sigur Marjun Syderbø Kjelnæs, rithøvundur.
støðu til, um hon fer at stilla upp aftur ella ei. - Eg umhugsi støðuna, og einaferð seinni í heyst taki eg endaligu avgerðina, sigur hon í morgun. Símun Gullaksen er hinvegin ikki í iva um uppstilling og
bygningin í Mykinesgøtu 7, og hetta varð gjørt fyri at samla alt virksemið hjá fyritøkuni undir sama taki. - Seinasta hálvt annað árið er virksemið hjá okkum økt sera nógv, og hetta hevur gjørt, at verandi
