gik farten, hvor vi i fremtiden skulde have vores ophold hos min gamle mormoder i Nystue, Helene Christine Egholm f. Lund, enke efter skibsfører Samuel Egholm, hvor vi blev modtaget i kærlighed. Der var
tvey børn. Konan doyði tíðliga, og tá giftist Jørgen Frants de Hammershaimb uppaftur við Elisabeth Christine Samuelsdatter, dóttir Samuel Pedersen Lamhauge, løgmann, í Nýggjustovu í Havn. Tey fingu 13 børn
tvey børn. Konan doyði tíðliga, og tá giftist Jørgen Frants de Hammershaimb uppaftur við Elisabeth Christine Samuelsdatter, dóttir Samuel Pedersen Lamhauge, løgmann, í Nýggjustovu í Havn. Tey fingu 13 børn
Egholm, var úr Havn. Tá hon flutti av Steigargarði í 1822, fluttu hon inn til móður sína, Helene Christine Egholm í Nýggjustovu í Havn. Um hetta mundið var abbi Vensils, navnin V. U. Hammershaimb, fúti í
Jensen millum annað. Aftaná mótasýningina ynskti fyriskiparin av Copenhagen Fashion Week, Anne Christine Persson, bARBARU I gONGINI tillukku við sýningini við hesum orðum: - Tillykke med et fantastisk [...] modeugen. Jeg håber og forventer inderligt, at I holder show igen til august! Bedste hilsner Anne Christine Persson, Manager, Copenhagen Fashion Week®…
ivir minni hanns. H. C. Müller giftist 2. desember 1852 við Maren Christine f. Olsen, dóttir skómakarin Søren Olsen í Havn og Christine Marie Hentze, dóttir próvst Hentze í Sandoy. Tey eiga 7 bødn, tvey
okkara unga lyndi, og vit droymdu. Vit vóru heldur ikki meira enn 16-18 ár. Eg plagdi at hjálpa Christin bróðuri at arbeiða bíløt (hann fotograferaði tá). Eg hevði nógva tíð til avlops, læs nógv og –
hava havt til felagsvirksemi sítt, síðani kvinnurnar keyptu fyrsta húsið síðst í sekstiárunum. Christin Plate og Elsa Zachariasen hava lagt bókina til rættis
Foreldur hansara vóru Hans Christoffer Jacobsen, bóndasonur av Húsum í Havn og Armgardt Marie Christine f. Wenningstedt úr Havn. Ein pápabeiggi Jakob var tann gamli Just Jacobsen á Húsum, sum var abbi
Bogi Løkin í felag trýstu Mihai Nescu til hasarderað afturspæl, men vinkulin var spískur, og tá Christin Høgni royndi at lobba, fór bólturin í krovið á málverjanum. Rumenar máttu tó halda ondini seinastu
