persónunum, men so líðandi kennur tú øll. Vit hava í grundini ongan høvuðspersón, ið skínur fram um ein annan. Evni bókin viðgerð Søgan byrjar 2. páskadag, har Havnará tók »hevnd fyri sína vanærisligu lagnu og [...] anda og sum danir nevna tað »udskille ekskrementer« Lorturin kann eisini virka sum lívgevari fyri annan vøkstur og lív. Lortur verður nýttur sum tøð. Ódnin er eisini eitt afturvendandi evni. Tað er í grundini

henda hátt gandaður fram, um somu tíð sum høvundurin ger vart við, at vinfólkini ikki taka hvønn annan ov hátíðarliga, at tey hugna sær: »Sigarroykurin ringdi seg um tey fýra, sum ein verja ímóti tí grefligu

flestu av luttakandi klædnahandlunum. Við í prísinum er kaffi og kaka. Eisini er møguleiki at keypa annan lættan mat.

sum sóu tey meg ikki, um eg hitti tey á gøtuni ella í handlunum. Tað var alt ov ofta, at fólk hugdu annan veg á gøtuni, ella skuldu skunda sær eftir onkrum í handlinum, sum var longst burtur frá har eg stóð

vanliga er, at flokkarnir í andstøðuni, royna at yvirbjóða flokkarnar í samgonguni, og somuleiðis hvønn annan. Men í hesum døgum hoyra vit nakrar heilt aðrar tónar. Tey størstu og kostnaðarmiklastu lyftini, koma

skúgva allar trupulleikar í undirvitskuna, var avleiðingin samstundis, at tey sálarliga píndu hvønn annan til tigandi, livandi deyða. Tað kemur fram hesa náttina, tá gandakallurin vitjar. Eina løtu er Andreas

skúgva allar trupulleikar í undirvitskuna, var avleiðingin samstundis, at tey sálarliga píndu hvønn annan til tigandi, livandi deyða. Tað kemur fram hesa náttina, tá gandakallurin vitjar. Eina løtu er Andreas

Avtaka verandi ferðaseðlaprís. Hetta er lættasta loysnin, men so mugu pengarnir fáast til vega á annan hátt, og høvuðsreglan »at gjalda fyri tað tú nýtir« forbjóðar at hækka vegskattin. Mítt roknistykkið

øgini fara framvegis ikki at góðtaka, ein ávísur bólkur í samfelagnum fær skattalætta framum ein annan. Í fjør hóttu tey báði tingið og landsstýrið við aðalverkfallið um alt landið, fekk ein ávísur bólkur

kanst velja og seta saman tað, sum tú vilt lesa, hoyra ella síggja, og hetta kann gerast á ein heilt annan hátt, enn vit kunnu við verandi fjølmiðlum. Hetta seinasta fer avgerandi at víkja frá tí, sum vit