túsund tons, varð fiskaður í ICES øki Vb1b og Vb2, sum er føroyski landgrunnurin og Føroya banki. Lesarin skal hava í huga, at heildarveiðan verður gjørd upp eftir ICES økjum. Føroyskt sjóøki er eisini í
leggur fyri sum ein vakur prologur frá barnaárum á útoyggj. Men blaðsíðan er ikki hálvgingin, tá ið lesarin fær varhugan av, at bygdin ikki er tann bera friðsæla, at undir tí hugnaliga yvirflatanum liggja
gjørdar, uppmátingar, vegaføring osfr., brøv eru send til eigarar í bønum í Húsavík og Dali, og ja lesarin kann gita sjálvur, hvar í bønum hundurin er grivin. Undirsjóartunnilin er eitt nógv nýggjari hugskot
Sjónarhornið í bókini er eitt annað, enn vit eru von við. Realisman í » Tvístøðu « er naskari. Lesarin sleppur veruliga at smakka og lukta lívið hjá høvuðspersóninum Bartali heima á Viðareiði eins væl
Rithøvundum dámar at lumpa lesaran á henda hátt, og tað er mest sum ein sjálvfylgja, at tann gløggi lesarin varnast felluna og skilir. Men vavskíturin dettur, blindur og fundsørur, beint í grøvina, veipar
Frants Jensen Eg vil greitt afturvísa øllum ákærunum. Tann gløggi lesarin dugir helst skjótt at síggja, at ikki kann vera nógv hald í skuldsetingunum, tí sjálvt yvirskriftin á greinini ”Ikki fyrimunur
fara at tosa um, nú vit fara til Íslands, staðfestir hann at enda. Vit kunnu at enda nevna, at vil lesarin hoyra, hvussu Trølla Pætur ljóðar á íslendskum, so er hetta eingin trupulleiki. Við at fara á slóðina
tann realistiska, um hvussu familja og vinmaður hennara sita uppi yvir henni á sjúkrahúsinum, og lesarin fær innlit í, hvat familjan hevur at stríðast við, hin søgan gongur fyri seg innan í Signý; í óviti
Fer hon nakrantíð at fyrigeva mær?? Soleiðis hugsar Nora eftir veitsluna. Og eins og Nora, fær lesarin nógv at hugsa um, tá ið hann lesur S P ella K - sannleiki ella avleiðing: Happing, vinalag, børn
Fer hon nakrantíð at fyrigeva mær?" Soleiðis hugsar Nora eftir veitsluna. Og eins og Nora, fær lesarin nógv at hugsa um, tá ið hann lesur S P ella K - sannleiki ella avleiðing: Happing, vinalag, børn
