løgmaður og fíggjarmálaráðharrin koma higani, og teir áttu eisini at vitað, hvat tað vil siga at búgva í útoyggj og ikki hava gott ferðasamband til meginøkið. Spurningurin er, hvussu leingi suðuroyingar
búfólkini gjalda leigu fyri at búgva. Hesi fólkini fáa vanliga eina pensión, sum tey millum annað brúka til at gjalda húsaleigu við. Bjarni Clementsen vísir á, at búgva til dømis seks ella átta fólk í
politiska ætlan fyri føroyska heilsuverkinum. Eina yvirskipaða ætlan! Sum tekur atlit til, at vit búgva í Føroyum, við teimum landafrøðiligu avbjóðingunum tað inniber, bæði innan landoddarnar og í sambandi
Lóggávan heimilar hvørki at seta styrktar ella serkønar familjur sum fosturforeldur. Orsakað av hesum búgva fleiri børn, sum kundu búð í góðum fosturheimum, á stovni, antin í Føroyum ella í Danmark. Serliga
er og hevur verið til Føroya nú í rúma tíð. Fólk úr nærum øllum heiminum koma higar at arbeiða og búgva, og tað gevur okkum nýggjar uppgávur at loysa sum land, kommunur, stovnar og vinnulív. – Ein týdn
til bústovnar 5 mió. kr. Í viðmerkingunum verður víst á, at umleið 40 fólk, sum ikki eru í viðgerð, búgva á psykiatrisku deild á Landssjúkrahúsinum, tí annað búpláss er ikki til teirra. Hetta er sama tal
at fyri hálvum øðrum árum síðani vórðu treytirnar fyri at fáa rentustuðul herdar, so at ein skuldi búgva í húsunum fyri at fáa rentustuðul. Endamálið var at forða fyri spekulatión, so at somu fólk ikki kundu [...] fáa rentustuðul. Men mitt í øllum verður lógin broytt ímeðan húsini eru í gerð og tá ið tey ikki búgva í húsunum, hava tey mist rentustuðulin. Og Kári P. Højgaard vil hava at vita frá landsstýrismanninum
Rakul, undir Vørðuni, í Hósvík. Umleið 1924 fóru húsini illa av vindi. Tey sluppu tá fyribils at búgva í húsunum hjá Hans David Hansen. Tey bæði fingu børnini: Niels, f. 1918. Hann flutti niður, har hann
ikki kann fíggja meira enn ein brotpart av tí, sum er neyðugt fyri, at fólk framhaldandi skulu kunna búgva í hesum londum og laga seg til tær broytingar, sum fara at koma.
omanlop henda nú í mun til seinastu 100 árini. Orsøkin er heldur, at fólk í størri mun eru farin at búgva, arbeiða og ferðast í brattlendi. Hetta merkist serliga væl í Føroyum, tí landið er so lítið, at útbygging [...] geva íkast til, hvussu vit í Føroyum kunnu liva við jarðvágum, tá vit einki annað val hava enn at búgva og ferðast í brattlendi.