at B36 tríggjar ferðir sleppur at svara aftur. 3-3 í Gundadali er eingin katastrofa, men eg iðri meg um B36 málini, tí tey vóru av tí slagnum, sum vit kalla Europa Cup mál. Tað vil siga, at vit vórðu

millum teir fyrstu ellivu soleiðis, sum hann so mangan hevur havt tað higartil í ár. -Tað órógvar meg á ongan hátt, um Niels Pauli Danielsen, ið ikki hevur finaluroyndir, verður á miðvøllinum. Hann hevur

vit eru víkingar Vit eru víkingar, vit eru víkingar Tykkum skal eg vísa, hygg mítt stóra svørð Øll meg sikkurt ræðast, skinkla bein og lør Víkingur eg eri, bangin eru øll Mamma sigur sjálv, eg eri ljótur

finnast. - Eg kannaði sjálvandi fyrst, hvørjir møguleikar vóru, og tað endaði so við, at eg setti meg í samband við Claus Bjerring, sum er høgt virdur listamaður innan hetta økið, greiðir Magnus Arge frá

ikki danskur ríkisborgari, fyrr enn hann fylti 18. -Eg eri føddur í Danmark og havi ongantíð kent meg sum íslending, men eg havi stóra virðing fyri teirra avriki í altjóða hondbólti, sigur Hans Lindberg

eisini er felagsheitið á øllum prentunum, og sum sipar til yrkingina hjá Karsteni Hoydal “Ganga nú á meg minnini/ mær goymdu oyru og eygu:/ Dalurin fagri, mín barnaheimur/ millum brattar og brúnar heygar

fyri at útbúgvi meg og roynt at mennast, sigur Tróndur, meðan tankarnir leita til ein lærara, hann hevði á listakademiinum í síni tíð. - Eg gloymi ongantíð, tá hann einaferð segði við meg: Tróndur, minst [...] strembar uppeftir – móti himli kanska. Ella lívsins landskap sum ein tulking av náttúruni ígjøgnum meg sjálvan, sigur Tróndur. Við í heimsins størstu skulpturpark Tað er ikki bara listarliga, at Tróndur

høvdu gestir, máttu vit taka teir við upp á loftið at hyggja, sigur Jóna til endans. Meðan eg latið meg í jakkan greiðir hon frá, at tá Vígdis hóskvøldið skal á pallin í finaluni í Kan Du Danse? Verður hon

spennandi at royna. Fólk blíva rættiliga bilsin, tá tey síggja stúlturnar, so tað er stuttligt. Fyri meg er tað eisini áhugavert at skula vísa nakað fram, ímeðan eg dansi, sigur Vígdis H. Olsen. Á heimasíðuni

reyð og onnur blá, triðja grøn við brota, fjórða hvít við gulli á hon ber gyltan sprota. Hetta fær meg at hugsa um, at fyrst í tjúgunum var at kalla óbygt á økinum sunnanfyri her vit standa. Brúgv var longu [...] ikke falde for den første den bedste. Men det er svært at lade være. De fleste mennesker kan stå for meget undtaget smiger og søde ord. Og med rette, for det er normalt tegn på at nogen vil én det godt. Man [...] vanskeligt at stå i mod. At tro på en, der vil os det godt, er ikke vanskeligt. Man skal faktisk være meget standhaftig for ikke at gøre det. Hermed er også sagt noget vigtigt om tro. Tro er ikke noget man