heiminum hevur fólkakirkjan sum oftast veri? konserativ og afturhaldandi. Kongur var statshøvd av Guds ná?i, og kirkjan var partur av valdinum hjá honum. Tey, sum settu seg upp móti kongi og kirkju, settu
n, so eru samstundis møguleikarnir fyri at uppihalda vælferðini avmarkaðir. So koma andsagnirnar: Gud náði tann almanna- og heilsumálaráðharra, sum dittar sær at lækka tænastu- og veitingarstøðið. So melur
skal taka sær rætt til at gera av, hvat borgarin skal trúgva. Hetta er ein søk millum borgaran og Gud. Seinastu árini hava vit sæð eitt vaksandi rák, har kristindómurin verður politiseraður. Vit møta alt
i á føroyskum: Gangi eg ei eina út, fýra mær fylgja, fimm Guds einglar; beri eg bøn fyri mær, bøn fyri Kristi syngi eg sálmar sjey, síggi Gud yvir luta mín. Tróndur hevur havt so stóran týdning fyri føroysku
rakna við. Vit eiga rætt og slætt at raðfesta tónleikin hægri ? og raðfesta hann sum var hann eitt Guds givið tilfeingi og ríkidømi til okkum eisini. Sosialurin
ikki tí at Gud sigur, hann skal verða har. Hetta argument er ikki gott nokk í einari demokratiskari skipan og tað er heldur ikki gott nokk at halda blint við øllum ein partur ger, tí tey eru Guds útvaldu [...] fyri, sosum tey flestu av tíggju boðunum, men alt má kunna diskuterast, tí at argumentið "tað er Guds vilji" hoyrir ikki heima í einum demokratiskum parlamenti í 2004, hóast man heima hjá sær sjálvum
vinir. Dømið ikki. Fyrigevið.” Føroyingar hava altíð havt eitt skilagott og náttúrligt forhold til sín Gud og til Bíbliuna. Tað er hetta tit, sum kalla tykkum rætttrúgvandi, eru við at forkoma – eitt nú við
undantak. Jenis er svarið skrivaðu samstarvfelagarnir so fegnir, tá samgonga varð skipað seinast. Gud viti, hvat teir hugsa í dag. Sosialurin
genetiska arvi á ein heilt annan hátt enn í dag? Nærkast vit ikki eini støðu, har menniskjan fer at spæla Gud? Alt er nú møguligt. Hussu leingi megnar vísindaliga umhvørvið at standa ímóti einum vaksandi trýsti
sum givin er. Lesnaður verður lagdur við í eskjunar í Bretlandi, og hesin lesnaður greiðir frá um Gud, sum gav heiminum son sín Jesus og hvørs føðing vit minnast á jólum. -Hetta kemur sera væl við hjá