trúnaði, makreli og øllum hinum pussfiskunum á landi. So skjótt sum okkara ættarlið hevur fiskað fiskin hjá okkara ættarliði, fiskar okkara ættarlið fiskin hjá næsta ættarliði. Og so framvegis til eingin fiskur

eisini hava møguleikar at velja eftir tørvi og áhuga, hvussu okkara seinastu ár skulu vera. Vit, sum hava havt ta gleði at hava kunnað verið um okkara gomlu foreldur, vita, hvussu ómeta­­liga virðismikil og [...] Og hvør er betri enn tey at gera tað? Ígjøgnum lívið eru vit øll ymisk. Velja ymsar mátar at skipa okkara gerandisdag. Harafturímóti hava tilboðini til gomul verið rættiliga einsháttað. Men nú er tað tíbetur

av til at byrja tal­gilding av banda­savninum. Tað snýr seg um at bjarga einum týðandi parti av okk­ara mentanararvi, sum lysir søgu og samleika før­oyinga tey seinastu gott 50 árini í ljóði og myndum [...] almenningin. Talgilding hevði gjørt tað møguligt hjá øllum borgarum, at fingið atgongd til tann partin av okkara mentanararvi, sum er í ljóði og myndum. Spurningurin er, um ikki ein alternativ, skjót loysn kann [...] føroya fólk stend­ur saman um at seta hetta arbeiði í verk ongantíð ov skjótt. Hetta snýr seg um okk­ara felags søgu, sum vit ikki mugu lata doyggja. Søgu­leyst fók er sum kunnugt støðu­leyst fólk.

Jóhannes Justinussen, hevur staðið seg rættuliga væl, sjálvsálitið kring allan vøllin er stórt, og tá ið okkara menn fara í álop, eru altíð í hvussu so er fýra spælarar frammi á vøllinum. Føroyingar hava sæð gult [...] Trýstið á føroyska málið er stórt, men í snarálopum ímóti frammarlaga staddu russisku verjuni eru okkara onkra ferðina vandamiklir. 74. minuttir Jan Martin Mortensen loysir Johan Ellingsgaard av á miðvøllinum [...] tað hevur sæst á avrikinum hjá KÍ miðvallaranum. 87. minuttir Støðan er framvegis 1-0 til Føroyar. Okkara spælarar tykjast framvegis halda høvdið kalt! 90+1 minuttir Øssur Dalbúð loysir Páll Klettskarð av

tiltøk á Sandi og fyri landið við. Okkara Kringvarp? Vóni ikki, at hvør ið heldur á mikrofonini, er avgerandi fyri hvagar mikrofonirnar hjá almenna Kringvarpi okkara røkka, men tað er nógv sum bendir á [...] lív á leiðini. Bleyt virðir við nærum vónleysum fortreytum, men ongan áhuga hjá almenna Kringvarpi okkara. Felags fyri øll tiltøkini er, at tey eru lýst við kunningarskrivi, sum er sent til hvørt húsarhald

er avmarkað, og at ábyrgdin fyri inntrivum er størri enn nakrantíð, í royndini at tryggja børnum okkara á leið somu livimøguleikar sum vit fingu í vøggugávu. Tann ábyrgdin liggur hjá okkum í dag, og ikki [...] og reflektera um hvussu vit á skynsamasta hátt tryggja samfelagnum eina orkumenning, sum virðir okkara varandi náttúru og umhvørvisarv. Uttan mun til hvussu avgjørd vit eru ella ei, so eru ábendingarnar [...] valdir, sum til ber. Eg meti samstarvssáttmálan millum SEV og DONG, at rúma stórar møguleikar fyri okkara samfelag, og vónin er at samstarvsúrslitini speglast á báðar partar. Leiðslan í SEV, eigur stórt

Ingi og eg komu at kennast á ungu árum í Havn. Nógv var at takast við í Havnini í okkara ungu døgum. Tá var Havnin ikki størri enn so, enn at allir unglingar kendu hvønn annan. Úti á Reyni, Kongabrúgvin [...] upp í Havn. Tíðin gekk, vit vuksu til og settu báðir búgv í Havn. Sóust javnan í dagligdegnum, men okkara samstarv bleiv víðkað enn meira innan politiska arbeiðið. Ingi Mohr kom í læru hjá Tórshavnar býráð [...] honum á lívsleiðini.Tær Annu, børnum og abbabørnum, mammuni og næstringum annars, vilja vit sýna okkara djúpastu samkenslu. Fari við hesum orðum at lýsa frið yvir minnið um býráðslimin, vinmannin og s

fram á pallin – og helt minningarorð um føroyska toskin, ið eftir øllum at døma ikki verður millum okkara longur. Landsins sakkøni stovnur helt stóran vanda vera á ferð bæði viðvíkjandi toski, hýsu og upsa [...] at siga, hvat er verri, ósannindi ella óførleiki. Men okkurt er grundleggjandi galið, tá ið land okkara kann geva útlendingum so ymisk og ósambærlig boð.? ?Sjálvandi kann vera talan um ósemju um allýsingar [...] og, hvat gróðurin kann bera, og síðani seta úrtøku í framtíð fram um mettu í nútíð.? ?Fiskastovnar okkara er nú í tykkara hondum.

hetta var eitt av liðunum, har okkara veruliga hevði ein møguleika, og hóast talan gjørdist um greitt tap á Sicilia í útidystinum, so sýndi sami dystur eisini, at okkara á einum góðum degi væl kunnu skaka [...] russiski bjarnastovnurin skuldi oyðast. Hóast ein hondbóltsdystur er drúgvur at koma ígjøgnum, so áttu okkara tey bæði fyrstu málini, og fyri steðgin vóru sjáldan nøkur serlig tekin um, at tað veruliga skuldi

men eisini starvsfelagi, ið var fúsur at kunna okkum politikkarar um, hvat tað snúi seg um, og hvør okkara setningur var. Hjá okkum báðum passaði kemiin. Samstundis sum hann var hin spakføri, høviski og kunnandi [...] helt tað vera hugaligt at práta við. Vit komu at hava samband hvør við annan, eftir at arbeiðsdagur okkara í tinginum var lokin hjá mær í 1990 og hjá honum í 1991. Ólavur og Oda settu búgv í Grønulíð úti [...] hon lá á sjúkrahúsinum, nú hann fór til fedrar sínar. Sløk 60 ár untist teimum at vera gift. Hugur okkara leitar til Odu. Vóni og vænti, at hon hoyrir og finnir ugga í vøkru morgunlestrunum í Útvarpinum