tryggleika at líta Páll uppgávur upp í hendur, tí hann hevur roynst at vera ein álítandi trúfastur maður, sum er dúgligur til altíð at gera tað, hann verður biðin um. Hansara partur hevur ongantíð ligið

hørðum arbeiði, forelskilsi, vónbrotum, fíggjarligum bakkøstum, gleði og sorg. Hann var ein royndur maður, tá ið mítt hjarta fór at banka og enn nú 50 ár seinni er heilin enn klárur. Hann er andsøgnin til

"hjallin á sjónum", og tey seinnu árini av arbeiðslívinum arbeiddi hann í fiski. At "bundin er bátleysur maður", man hann hava sannað, síðan hann fyri nøkrum árum síðan seldi fitta og snøgga træbátin, hann hevði

úr dagstovninum, har hon arbeiðir. Tey keypa stórt inn hesa løtuna, men annars er bert ein annar maður stendur úti við inngongdina og prátar. Hann er farin til handils og hittir her av tilvild lítla son

onkuntíð greitt frá, hvussu fátæka hon kendi seg, tann dagin tey komu til Lessebo. Tey vóru kona og maður við trimum børnum, Jens, Sonju og Hans, og alt tey áttu var í einum kufferti. Tey fluttu inn í eina

var alt jarðlagt og stilt í sama viðfangið, og endaði í skjellilátri. Merkiligt, at ein so livandi maður ? 76 ár, skal vera so deyður, sum Edvin nú er. Hann bleiv jú ongantíð gamal, so týttur og kvikur í

býin. Leita vit nøkur ár aftur, komu valplakatirnar ikki upp at hanga fyrr enn sjálvan valdagin. Maður fór vanliga av húsi kvøldið fyri valdagin og tá fólk vaknaðu sjálvan valdagin var býurin prýddur við

dvala Eftir steðgin var dysturin heilt ein annar. Vestmenningar vóru sum hamskiftir, og serliga ein maður skaraði framúr. Landsliðsleikarin Sámal Joensen, ið hevði verið ógvuliga anonymur ta løtuna hann var

øðrum, sum eru komin í bygdina og hava sett seg niður har. Her er samanhangurin, tað er ein takksamur maður sum her skrivar. Eg veit at eg eri skúlamaður, heiðriksstovumaður, tartamaður, hoygarðshúsmaður,

Kanska hava teir ongar skrivaðar reglur, og tað hevði ivaleyst hóskað best til ? sum ein vissur maður plagar at taka til ? ?ein liberalan, frílyntan flokk?. Sum nevnt framman fyri og í einari grein, eg