fuglar og fólk. Fyri mongum hundrað árum síðani flýddu nakrir stinnir garpar av Noregslandi vestur í hav. Teir rýmdu undan harðræði og trælkan, og vilduinna sær frælsi. Kosta hvat tað kosta vildi. Nakrir

»Well, all those people, they think they?ve got it made/But I wouldn?t buy, sell or trade/Anything I have to be like one of them/I?d rather start all over again« Í lagnum Mother Goose syngur Young: »I guess

Well, all those people, they think they?ve got it made/But I wouldn?t buy, sell or trade/Anything I have to be like one of them/I?d rather start all over again? Í lagnum Mother Goose syngur Young: ?I guess

kannast, áðrenn farið verður ov skjótt fram, so okkurt - kanska av týdningi - hvørvur í gloymskunar hav. Ása ásannar, at tað er sum at fáa pápan aftur, at hyggja í brøv og skjøl, og ikki er altíð lætt at

Peningurin skuldi brúkast til proviant, umvælingar og annað, sum skuldi til, áðrenn teir stevndu yvir hav til Íslands við øllum rúsevnunum umborð. Hann fekk kortini illgruna um, at okkurt var áfatt, tí hann

lívsins gongd – maður er ætlaður at ganga burtur – vær skulum læra at ganga burtur – stórt er lívsins hav og djúpt - tað er hin lívsins torvelda siglingarfrøði at læra – gloymi hetta ikki –“ So er, í einum

granska hvat goymir seg aftan hesar røðir. Tá ið hann hevur sæð út yvir tey gráu fjøll og tað bláa hav, er hann farin at skapa. Tað kanska gjørdist ov trongt heima. Nýggjur andi skuldi til og tað kosmiska

kan finde deres Grav i Havet. De er vel nok forberedt paa, at de vil gøre deres bedste, selv om deres Skib skulde komme til at drive om som et hjælpeløst Vrag paa et oprørt Hav. De er velnok bestemt paa [...] Hjerte, og en stille Store Bededags Andagt har han holdt deroppe i Skibsrigningen mellem Himmel og Hav. Herom vil vi dog ikke kunde faa nærmere at vide, før hver Taage er forsvunden, som her sig sænker

í Skrivaragøtu. Eingin visti, hvussu til stóð hjá Jógvani, fyrr enn hann var horvin yvir fjøll og hav. Hann skuldi vera eitt so hendinga gott menniskja. Tá ið hann var komin eftir, at tað hjá honum stóð

Petur frá palli og harvið vita, at her er botnur í. Yvir dalar og fjøll, oman og niðan brekkur, út á hav, har sjónarringurin gav íblástur ella fevndi teg allan. Hans Petur er virkin og leikar eisini við í