verður útboðið eftir marknaðartreytum. Føroya Landsstýri, ið útskrivar hesi loyvi, hevur ikki bert skipini og manningarnar at hugsa um. Føroya Landsstýri hevur eitt heilt samfelag at hugsa um, og tí er
undanfarna. Vit vilja tó undirstrika her, at tað er óheppið, at flokkarnir, sum skipað hava nýtt landsstýri, hava gjørt tað mistakið at gloyma eina komandi oljutilgongd í nýggja samgonguskjalinum. So um
seg um annað og meira enn lønarútreiðslur. Í tosinum um lønarafturhald tykjast arbeiðsgevarar og landsstýri at gloyma, at tær mest grundleggjandi fortreytirnar fyri lønarafturhaldi vanta. Hesar fortreytir [...] eru við at dragna afturúr í vælferðarsamfelagnum. Tað er týðuligt, at hvørki arbeiðsgevarar ella landsstýri veruliga vita, hvussu harður gerandisdagurin hjá eini láglønarfamilju ella einum fólkapensionisti
at útbyggingin av samfelagnum helst hevði verið meira rationell og betur planløgd, um løgting og landsstýri ikki støðugt noyddust at hava fyrilit fyri teimum landspørtum, sum eru uttan fyri meginøkið. Er
, tó sigast skal, at her hjálpti Tjóðveldisflokkurin væl til sjálvur. Nú eiga floksins umboð í landsstýri og á tingi alt fyri eitt miðvíst at fara undir at fremja tær áheitanir, sum hesi fingu frá lan
øllum. Eitt grundprinsipp má verða, at um eitt loyvi frá Føroya Landsstýri skal kunna seljast, so má onkur hava keypt tað frá Føroya Landsstýri áðrenn. Tað er øllum kunnugt, at fiskiflotin hvevur truplar tíðir
verður lagað til krøv og forvæntningar hjá ferðafólkunum. Hetta er ábygrdin hjá landsmyndugleikunum, landsstýri og løgtingi. Verður farið skynsamliga fram av øllum avvarandi fer ferðavinnan ivaleyst gerast eitt
longu nú, at her er talan um ein rættiliga principiellan spurning um valdsbýtið millum løgting og landsstýri, sum Bárður Nielsen eisini vísir á. Høgni Hoydal sigur í minnilutaviðmerking seg vera heitan fyri
friðingin ikki verður sett í verk, soleiðis sum Fornminnisnevndin hevur mælt til, hava bæði býráð og landsstýri ein stóran trupulleika. Báðir myndugleikar koma fyri eftirtíðini at standa sum teir, ið lótu standa
móti teimum, sum enn ikki eru sloppin upp í dansin um nýggja gullkálvin. So her hava løgting og landsstýri ein trupulleika. Hinvegin sleppst ikki undan at gera nakað. Støðan nærkast tí punkti, har borgararnir