Oskar, Bodil og Maria og øll familjan annars. Takk fyri alt, frægi frændi. Minnini goymi eg í mínum hjarta, til tann tíð kemur, har Tann, ið øllum valdar, letur okkum síggjast aftur hinumegin sýnina. Hvíl
evni at samskifta við orðum vóru farin at bila, so fanst tú nýggjar hættir at siga tað, ið lá tær á hjarta, við sangum, sum tú spældi í telefonini. Meðan vit fingu okkum eitt gott glas av víni ella bæði tvey [...] kærleikans prísur, men samstundis eru minnini ein skjalfesting av tí, sum var, og eg vóni av øllum mínum hjarta, at góðu minnini fara at hjálpa tær Maikin og børnunum á leiðini víðari ígjøgnum lívið. Góði Per
mín stóribeiggi. Altíð slapp eg at vera við í øllum rokanum hjá tykkum og tað goymi eg væl í mínum hjarta. Tú fortaldi altíð søgur um ymiskt og eitt minnist eg, at tú plagdi at arga meg so illa við. Tað [...] tær síðstu næturnar og tímarnar abbi. Tað var so friðsælt og eg fari at goyma tað altíð í mínum hjarta. Saknurin er stórur hjá okkum øllum, tú manglar tá man kemur norð til tín og ommu. Tú segði altíð [...] okkum nógv minnir og stuttligar løtur, so láturin ljóðar eisini. Tú hevur eitt serligt pláss í mínum hjarta, mín elskaði abbi . Hvíl í friði. ---- Abbadóttir tín Miriam
har í nøkur ár, men tá virkið flutti til Haderslev, og tú ikki vildi flyta úr Sønderborg, har títt hjarta var, og allir vininir, so komst tú til Føroyar í nakrar mánaðir og fekk arbeiði í Runavík, og í frítíðini [...] skuldi ikki verða, vit fingu 32 fantastisk ár saman... Góði Robert, eg havi goymt øll minnir í mínum hjarta, sjálvt um hjartað er heilt tómt. Hóskvøldi 19. august, tá tú sms'aði til mín og sigur, at tú vart [...] morgin, men so skuldi ikki verða, tríggjar tímar aftaná vart tú ikki millum okkum longur, tí títt hjarta orkaði ikki meira, tað er mítt størsta sjokk, eg havi fingið í mínum lívi, helt hetta ikki kundi
at hoyra hana ‘folda seg út’. Tað var ofta torført at argumentera ímóti, tá ið hon hevði okkurt á hjarta. Mammu dámdi væl at syngja, hon sang í Stranda sangkóri í nógv ár. Sum barn helt eg onkuntíð, at
horvin er hon, barndómstíðin bjarta, aldar tó í minni mínum blítt. Fyri minni mong eg takki tær av hjarta, goymi tey sum rama reyðagull, mínum leiðum á sum sólin bjarta brosa tey so blítt og loyndarfull
setur lív í við sínum glaða lyndi. Eg vil lýsa mammu við trimum orðum: Trúføst, blíð og hevði eitt hjarta av gulli. Mínir tankar leita heilt aftur til míni barnaár. Minnist teg sum eina sterka kvinnu, og [...] har vit goymdu kol til veturin. Tað vóru tíðir, sum kravdu sterkar kvinnur. Mamma hevði eitt stórt hjarta og eitt ljóst og lætt sinni, sang nógv og var takksom fyri lívið. Hóast tað mangan var strævið,
Síðani fóru vit aftur til hansara. Hesi minnini eru bert fá av mongum. Øll vera tey tó goymd í mínum hjarta, tí tað eru minnir, ið eg fari at minnast alt mítt lív. Tað munnu vera fá, ið ikki hava hoyrt meg [...] sagt, at eg minti um konu tína Elisabeth. Góði langabbi, eg vil altíð goyma minnini um teg í mínum hjarta. Takk fyri at eg slapp at hava teg so leingi, tað er ikki ein og hvør, ið hevur sín langabba, so
altíð so góð við okkum. Vit hava so nógv góð minnir eftir teg, omma, og tey koma vit altíð at goyma í hjarta okkara. Tú vildi okkum alt tað besta, og áhugin fyri okkum øllum var stórur. Takk fyri alt, sum tú
ert millum okkum meira. Eg havi so nógv góð minnir eftir tær omma, og tey komi eg altíð at goyma í hjarta mínum. Tú vildi okkum alt tað besta, og eisini var áhugin fyri okkum øllum stórur. Eg veit góða omma