í einum felagsskapi ella í ávísum eindum. Sum er, kunnu vit stýra vinnuni. Fer hon á útlendskar hendur, hava vit mist møguleikan at stýra. Verður United Seafood bara ein lítil liður í stórari ketu, skal
fyrispurning frá blaðmanninum um hann ikki stuðlar ætlanunum um at fáa virkið á Tvøroyri aftur á lokalar hendur, sigur Páll seg einki hava ímóti hesum, men at Fiskavirking skal seta virkið ístand fyrst. Hetta
verið avtikin so skjótt kreppan var av. Harvið vóru tey føroysku flakavirkini komin aftur á privatar hendur, og kundu haft ment og tillagað seg í teimum góðu tíðunum, til framleiðslur og foredling av okkara
teir fegnir vilja selja alt. Er boðið nóg størst, so kann Føroya Fiskavirking væl fara á útlendskar hendur. ?Um vit ikki selja til hægstbjóðandi, so koma vit í endurgjaldsskyldu til grunnin. Vit skulu selja
rættindini. Hetta eggjar einstaka skipinum til at økja um produktivitetin og effektivitetin fyri at fáa hendur á fiskirættindunum. Verandi skipan hevur eisini við sær, at fiskiloyvini verða meira og meira miðsavnað [...] miðsavnað á fáum hondum - nevniliga hondunum hjá tí kapitalsterka, og ofta er talan um útlendskar hendur. Kappingin fer at tálma miðsavnanini. Tað verður tískil heldur dugnaskapur enn kapitalur, sum ger
Torleif vísir á, at stundum verður ført fram, at gólvini á fiskavirkjunum eru turr, tí virkini fáa ikki hendur á fiskinum sum fer av landinum. Arbeiðarafeløg og politikarar eru á gosi, men lutfalsliga lítið hoyrist
føroysk manning verður koyrd í land og bílig, útlendsk manning fer umborð ístaðin. Hann sigur, at tað hendur í Føroyum í dag, men avleiðingin er, at arbeiðandi fjøldin missur øll rættindi, sum fakfelagsrørslan
Tjóðveldi vilja nýggjan fiskivinnupolitikk, har fremsta málið er at fáa fiskivinnuna aftur á føroyskar hendur. Men samstundis vilja vit tryggja ein marknað har vinnuligu aktørarnir virka á jøvnum føti. Vit fegnast
Tjóðveldi vilja nýggjan fiskivinnupolitikk, har fremsta málið er at f áa fiskivinnuna aftur á f ø royskar hendur. Men samstundis vilja vit tryggja ein marknað har vinnuligu akt ø rarnir virka á j ø vnum f ø ti
saman ráðveitingarrætt og –skyldu við avgerðarrætt. Og nógva staðni hava fólk, sum fáa litið upp í hendur at taka sær av ávísum funtiónum, lyndi til at suboptimera og gera álitisstarvið til eitt slag av
