síggja vit, at umhvørvið er rættiliga samantvinnað og at tey, sum eru í hesum umhvørvinum kenna hvønn annan og hjá løgregluni eru tað ofta tey somu nøvnini, sum ganga aftur og aftur. Akkurát sum í øðrum londum

tíðina, men heldur brúki eg vit og skil. Vit luttaka og liva eitt vanligt lív og snakka við hvønn annan. Eitt barn, sum verður snakkað við lærur at snakka, sigur hon. – Slíkar viðmerkingar um manglandi

trúgv - status ella liti. ? Vit føroyingar eru kendir fyri at koma hvørjum øðrum við - at viðra hvønn annan og duga at hugna sær saman. ? Tað er júst hetta vit gera á Ólavsøku. ? Føroyingar hava altíð havt

tíðliga, at tey duga, og harvið fáa tey eina góða sjálvsfatan, og eitt gott støði at byggja eisini annan lærdÓm á. Hetta mátti verið nóg góð grundgeving fyri at lata skúlan halda fram á tí stigi, hann er

tey nú einans nýtt til bussarnar, meðan tey noyðast at gjalda 50 krónur eyka fyri bert at sleppa annan vegin um Vestmannasund. Heldur ikki er tað serliga heppið fyri teir mongu sandoyingar, sum hava sítt

ímillum tann sum keypir og tann sum selir, enn tað er í Í Danmark og í Svøríki. ? Øll kenna hvønn annan og eru viðurskifti, eg eri misnøgdur við, antin tá ið egeri á verkstað við bilinu, ella keypi í einum

lívshóttandi sjúku, skulu føla seg fastar í føroyska heilsuverkinum við ongum møguleika fyri at spyrja annan serkunnleika. - Endamálið var eisini, at skipanin so við og við skuldi fevna um alt fleiri sløg av

globaliseraðum og tætt samanknýttum heimi. - Øll kunning, alt samskifti og øll vitan má á ein ella annan hátt máa støðið undan fundamentalismuni og elva til eitt modernað gjøgnumbrot í arabiska heiminum

at tað hevur tikið frælsi frá okkum. - Skulu vit ferðast ímillum lond, verða vit kannað úr enda í annan. Púra vanlig friðarlig fólk verða kanna, bara tí at ”onkrir idiotar” hava funnið útav at gera bumbur

borgararnir har eisini kundu hitst í sínum egna heimliga umhvørvi, har tey kenna seg væl og kenna hvønn annan. Tá vildi verið upplagt við góðum samstarvi millum tilhaldini bæði, so tey vóru til mest møguligt