Klassikarin millum klaksvíkingar og havnarmenn er nógv meiri spennandi í morgin, enn tað fyrr í summar bar til at ímynda sær, at hann skuldi verða. HB er framvegis oddalið, og eftir ikki serliga sannførandi
Siglingin hjá Strandfersluna millum Hvannasund og Fugloy og Svínoy er hart nervað av óhappum. Fyrst bar Ritan við land á Kirkju fyri hálvari triðju viku síðan og misti róðrið. Nú eru eykalutirnir komnir
minuttirnar, og so var fagnaðurin stórur, tá dómarin hevði bríklsað seinastu ferð. Skiftu pláss Úrslitði bar við sær, at liðini ferðaðust hvør sín veg um strikuna, og so kundi fagnaðurin hjá ÍF valla verið størri
fornførðingarnir eisini funnið myntir, sum eru dagfestar til tíðina við jødanna lagnutunga og miseydnaða Bar Kochba-uppreistri ímóti rómverjum í aðru øld. Fornfrøðingarnir funnu eisini eina 6000 ára gamla beinagrind
eru øðiligar. Mørkini verða flutt, soleiðis at forfedrar okkara høvdu vent sær í grøvini, um tað bar til. Og hugsa til dømis um okkurt, sum kom fram í ungdómstinginum her fyri. Skammiligt. Og okkara háttvirdu
ikki regnaði á jørðini trý ár og seks mánaðir. 18 Aftur bað hann, og himmalin gav regn, og jørðin bar grøði sína Meðan Elias var á døgum, ráddi hin gudleysi kongurin Akab í Ísrael. Drotningin Jesabel var
tykkum at trúgva Mær! Og í 5,36. Men Eg havi tann vitnisburð, sum er størri enn tann, ið Jóhannes bar; tí verkini, ið Faðirin hevur givið Mær at fullføra - júst hesi verk, ið Eg geri - vitna um Meg, at
saman við teimum avvarðandi at drýpa høvur og minnast í tøgn tann av okkara, sum í farna ári ikki bar boð aftur í bý. Síðan nevndi hann navnið á manninum, Poul Johannes Poulsen, sum 44 ára gamal druknaði
danskt smør, var niðurlagið hjá øllum. Hilda sigur, at hóast hon kom til Onglands á jólum í 1946, bar tað longu um summarið 1947, at hon ætlaði sær heim aftur til Føroyar at ferðast. ? Men møguleikarnir [...] at tað veruliga gekk upp fyri mær, at tað var eitt heilt Atlantshav ímillum meg og Vágsbygd og at bar altso ikki til bara at fara heim, tá ið eg vildi. ?Fyri at bøta um "skaðan?, fóru vit til Belgia at [...] ein sodavatn, sum eg hevði at leska tey við og hana royndi eg so at drðggja okkum so frægt, sum til bar. Skiparin var tó so beinasamur, at hann setti meg inn á Vág við mær, hóast "Barjama? skuldi til Havnar
at læra upp til ábyrgdarfullar og sosialt medvitandi samfelagsborgarar. Dýrdarveðrið gjørdi, at tað bar til at hugna sær bæði inni og úti. Eitt orkestur spældi, og tá tað leið nakað út á náttina, fór Sámal