og nógvar frásagnir eru um menn, sum eru dotnir oman í bjørgunum. Tað vóru eisini nógvar hendingar, tá ið menn fórust á báti. Men í 1912 hendir tann vanlukkan, at sluppin Olivia hjá Pola í Dali gongur [...] síðan kirkja kom í Hesti. Pápi og mamma vóru fyrsta brúðarparið, sum varð gift í kirkjuni, og tað var 20. november 1911. Men kirkjugarðurin kom í 1901. Áðrenn tað vórðu líkini førd til Kirkjubøar at verða [...] var strævið. Ongantíð minnist eg hana klaga. Eg minnist, at eg plagdi at hoyra hana fara upp um morgnarnar. Hon skavaðist í køkinum at kyka og slíkt. Torvið var heilt uppi á oynni. Hvørt hús hevði sínar
og vandamiklar ferðir hava vit havt gjøgnum tíðirnar. Eg fór eina ferð einsamallur til Klaksvíkar í einum fýramannafari fullum av torvi. Tað var ein drúgvur teinur at rógva, motorar høvdu vit jú [...] einsamallur gekk eftir koyrivegnum frá Rituvík til Saltangará og heimaftur. Sjálvur var hann við til ar arbeiða uppá vegin, hóast blindur kundi hann bora og annað eins og aðrir. Og Johannu ger enn sum áður [...] royna meg fram og finna tann rætta mátan. Tað var hildið at vera óført, at eg eina ferð – fyri uml. 20 árum síðani – sendi 40 tunnur niður, harav summar til Hamburg. Hetta var tann fyrsta royndin við ú
pápin Johan C. Djurhuus og „handelsbetjent Ludvig Poul Kjælnes,“ sum jú arbeiddi hjá Faktorinum. Tað eru ábendingar um, at báðar konurnar hjá Sofus hava kenst, tí sagt verður, at tær ikki sótu væl um [...] geva eina nærri lýsing av ættunum hjá Johan Christian og Onnu Elisabeth. Tey eru havnarfólk sum nakar, og tey hava búð í sama grannalagi Havn. Tí hava tey eftir øllum at døma altíð kenst. Pápi Johan Christian [...] skrivar: Onkel Chr. vækkede mig kl. godt 7, da han jo vidste, at “eg fór at pjaka nakað leingi.” Kl. 10.20 skulde Toget tage af sted. Jeg skulde skifte i Næstved. Onkel Chr. og jeg tog hen til Banegaarden allerede
1960 fór eg aftur til Íslands, og tá var eg hjá Bæjarútgerðini í Reykjavík. Har var eg við trolaranum Skúla Magnussyni. Íslendingar vóru fittir menn at vera saman við. Vit komu einaferð úr Vestur [...] vóru eisini nógv føroysk konufólk, sum arbeiddu har. Kona mín var ein. Mær dámdi væl, og tað vóru góðar umstøður, og inntøkan var hampilig í mun til tað, sum var heima. Við Nornagesti Tá ið eg kom heim [...] og hann minnist eisini so sera væl til. Tí er hansara frásøgn eitt virðismikið íkast til søguna um 20. øld. Ein kann siga, at hetta er søgan hjá einum ”proletari”, sum hevur upplivað meira enn tey flestu
fylgja teimum allan vegin. Persónarnir verða settir saman av øllum møguligum, sum eg upplivi. Persónarnir verða millum annað gjørdir úr ymiskum persónligheitum. Okkurt í persónunum er íspunnið – ymiskt [...] gert okkurt, sum følist rætt og gott, so er onki problem. OMR: Sært tú, hvar tú ert sum rithøvundur um 20 ár? TD: Vónandi eri eg eitt sindur klókari tá, og skuldi helst fingið eina meira innviklaða fatan av
Mikkelsen, sum nú er sjúkrasystir á Barnadeildini, greiður frá, at hon var millum fyrstu sjúklingarnar á Barnadeildini. Hon var tá níggju ára gomul og innløgd fyri lungnabruna. Guðrun minnist, at hon [...] leingi fólk er í starvi. Tað eru fleiri teirra, sum hava verið í starvi síðan í 80-unum ella meira enn 20 ár. Starvsfelagarnir siga, at tær koma at sakna Tove og Odmar sera nógv. Tey hava skapt ein góðan anda
Carl Eli Nolsøe Samuelsen hevur kroyst Tummas Martin Sólsker upp í ein krók – skák mát – og so er 2-0. Teir báðir, Torkil og Carl Eli, fregnast, hvussu tað stendur til hjá teimum báðum yngstu á liðnum [...] nøgdur við ferðina ígjøgnum báðar undirsjóvartunlarnar, um brúnna við Streymin og ígjøgnum tríggjar aðrar tunlar – Leyna, millum Fjarða og Leirvíkar – og at tað nú vera fýra stig í viðførinum vestur
læsa, konan tekur eitt ilt skrín út undan seingini og telur upp úr handragnum nakrar neyðars rukkutar seðlar og eitt sindur av smápengum, góðar hundrað krónur. Eina løtu sita tey tigandi á songarstokkinum [...] tvær milliardir tey næstu fáu árini.« Hetta, heldur hann, »kann landið kann betala aftur tey næstu 20 árini ella longri«. Skal »landið« betala pengarnar aftur? Nei, tað kann »landið« ikki. »Landið« merkir
komnir úr Íslandi. Fyrst og fremst var tað sonur skiparan, Kristinn Petursson. Hann verður 51 ár tann 20. juli og hevur tí ikki verið hálvt ára gamal, tá ið hann misti pápan. Mamman giftist seinni til Re [...] Dávur í Tjørnuvík. Ein annar var Rudolf á Selatrað. Minningarhaldið Sjálvt minningarhaldið var hátíðarligt, og tað gekk fyri seg á íslendskum við Hera Joensen presti, sum hevur lisið í Íslandi og annars
ið« Eg eri fødd í Finnlandi í 1941, men longu sum hálvtannað ára gomul bleiv eg send til Danmarkar til fosturs. Kríggið hevði gjørt tað illa liviligt í landinum, og tí var tað ikki óvanligt, at foreldur [...] forvitin og opin fyri, at tað altíð finnast øðrvísi mátar at fara fram, enn teir vanligu. Takksom Í út við 20 ár undirvísti Tita á vevskúlanum í Havn, og hon heldur tað vera hugaligt at síggja, hvussu stórur áhugin