vóru kanska nøkur, sum vónaðu, at Kyndil enn einaferð kundi skapa tað heilt stóru sensatiónina. Eina løtu vóru teir grønu eisini væl við. Fyrstu 20 minuttirnar var millum lítil og eingin munur á liðunum báðum
mótstøðuleikara av sær, og tað gav so reyða kortið, sum kollfirðingar fegnir vildu hava fram. Eina løtu afturar tóktust leikararnir hava hug at dystast dekan ov nógv persónligt, heldur enn at hugsa um dystin
Neistan um at vinna sær pláss í FM-finaluni Tað var annars á H71, ið legði munandi sterkari út og eina løtu var á odda 4-1. Eftir hetta kom tó stígur í hjá hoyvíkingum, og VÍF kom stillisliga inn aftur í dystin
høvdu hótt við at bumba gestirnar heim aftur, stóð eina løtu stilt hjá teimum gulu. Gestirnir megnaðu sostatt at koma nakað aftur í aftur, og eina løtu í fyrra hálvleiki stóð eisini á jøvnum, men so dragnaði
VÍF hevði møguleikan Seinna umfarið var tað heimaliðið, sum fekk betru byrjanina, og eftir lítlari løtu høvdu tær tikið seg fram um kyndilsliðið. Tí kom tað sera illa við, at tvey óhapp innan stutt tíðarbil [...] vestmannagenturnar, sum vera man, vónbrotnar um, at stigini soleiðis gloppu teimum av hondum í seinastu løtu, og vónbrotið mundi ikki gerast minni, tá tað frættist, at Stjørnan óvæntað hevði tapt móti Neistanum
framman fyri. Tá fimm minuttir vóru eftir at leika, øktu vestmenningar upp í trý mál, men tá Sámal løtu seinni varð útvístur, megnaðu kyndilsmenninir at minkað munin niður í eitt mál. Seinasta orðið var
leingi sá út til at fullkomiliga miseydnast, so fekk Kyndil strítt seg inn aftur í dystin og eina løtu leyp hvøkk á VÍF. VÍF streyk avstað Gaman í fekk Kyndil fyrsta málið og legði seg á odda 1-0, men
hálvleiki og fór til hálvleiks á odda við einum, nevniliga 13-12. Spenningurin helt sær eina góða løtu av seinna hálvleiki, men eftir miðjan seinna hálvleik byrjaðu hoyvíkingar at renna undan. Endin var
ta einu ferðina, fekk Kyndil minkað munin niður í 25-26, men so rakk tað heldur ikki longur. Onkra løtu restina av dystinum hevði munurin hug at minka aftur, men VÍF megnaði hvørja ferð at rista mótstøðuna
og hóast hendan ikki gjørdist nakað serliga stór, so hildu teir støðugt gestirnar aftanfyri. Eina løtu eftir steðin var tó um at gerast heilt spennandi. Fleiri ferðir var bert tað eina málið á muni, og
