n Eyðun Andreassen yvir evnið skemt, og Jógvan E. Ósá las 9. kapittul úr ?Or mi Reyða?, um hvussu jól vórðu drukkin hjá Haraldi kongi Blátonn. Hetta kapittulið ber orð fyri at vera serstaka skemtiligt

kappingini heima í Viborg, og so fóru vit at tosa um, at eg kundi fara til Føroya einaferð aftan á jól. Meiningin var upprunaliga, at eg skuldi vera alt kappingarárið 1996/97, men í januar 1997 kom eg so

frisørunum. So tað er einki dulsmál, at Hans Olgar er fegin um at hava fingið lærupláss í Fríðkuni. Fyrstu jól í fýra ár Jólini nærkast alsamt, og tað er nakað, ið Hans Olgar gleðir seg til. Øll vita vit, at sjómenn

Hans, og tað skilst, at hann er fegin um at hava onkran úr familjuni saman við sær. ? Síðani seinastu jól havi eg bert verið tvær vikur heima í Íslandi. Eg eigi tveir synir, sum eru ávikavist 6 og 7 ára gamlir

hesum hugnaliga umhvørvi, at Sands Fornminnafelag á øðrum sinni hevur jólamarknað. Undirtøkan síðstu jól var so góð, at tað er sjálvsagt at taka tiltakið uppaftur. Fólk úr oynni og aðrastaðni við hava gjørt

úti og í næstan fimm ár hevur Høgni saman við mammuni búð í Århus, har hon fær sær útbúgving. Eini jól flyta tey heimaftur, og hann fer í skúla, ivaleyst í 3. flokk, men hetta verður ikki nevnt. Í fyrstani

Margretu Petersen hava skipað fyri jólasøluni í neyvum samstarvi við onnur góð fólk av verkstaðnum. Jól alt árið Arbeiðið at gera jólaprýði og gávulutir í sambandi við jólini byrjar longu beint eftir ársskiftið

spæla móti Kyndli og dagin eftir móti Neistanum. Og vikuskiftið eftir hetta, sum er fýra dagar áðrenn jól, skal VB leygardagin spæla móti VÍF í Vestmanna og sunnudagin móti StÍF á Skála. Kristian slitið hælsinuna

Tinghúsvøllinum leygardagin seinnapartin. Onkur helt, at tað var nakað tíðliga, men sum vit vita, eru jól líkaso nógv handilsjól sum nakað annað, og tað er eftir áheitan frá handilslívinum, at ljósini á trænum

sjóndar, tá tey, ið búgva á B74 (sinnisbrekað) vórðu tvingað úr heimunum og á psyk. deild at halda jól. MBF-bólkurin vil m.a. hava løgtingsumboð at skilja, at lívið skal livast, hóast ein er fangi í egnum