munnanum á fjørðinum hugsaði eg, at her er bæði smalt og grunt. Eg haldi, at rennan var ikki meira enn einar tríggjar bátslongdir breið. Hartil var grunt, og tað sást væl niður á botn. Innan fyri var fjørðurin
sjálvsagt har eftir. Royndin var fyri ein stóran part á Fiskanesbankanum og Fylla Bank, og har var so grunt. So tað var ikki lætt at hava við at gera. Men í New Foundlandi var djúpari, og tá fingu vit tað
komu so yvir til flogfarið og fingu ein enda um velið. Tað varð so roynt at sleipa flogfarið inn á grunt. Men at sleipa eitt flogfar baklens gjøgnum sjógv var ikki lætt. Men vit komu seinni eftir, at vit
til støddar sum ein 25 metra hylur, men ein triðing av honum var ikki svimjandi í, tí tað var ov grunt. Men her vóru eisini aðrir hentleikar, nevniliga eitt hús at skifta í. Víst vóru bert fimm skiftirúm
klatra niðan, fáa sær renningarferð omaneftir og kava úti, men hetta er sera vandamikið, tí tað er ov grunt, so tú hevði bara smekkað høvdið í botnin. Hvussu tað hevði endað, sóu vit áðrenn vit fóru út á oynna
hesum. 13. august 1905, klokkan trý um náttina, loysti Amundsen og legði út í sundið. Sundið var grunt, fult av skerum og drívísi og lúnskum streymi. Um summarið hevði Hansen, løjtnantur verið eina ka
Høgni Reistrup og Stefan í Skorini, eru helst komnir til somu niðurstøðu, at almenna kjakið er ov grunt, at ov fáir naglafastir lunnar liggja undir tí. Úrslitið kann tá gerast, at valdsharrarnir gerast
hjarta og sálina í litirnar gav teimum anda og øvugt og uppliva innihald. Einki falst parfumukent grunt koloristist undirhald í man sær so nógv av ikki minst í føroyum. Tó at Soutine eisini gjørdi fleiri
uppaftur heitari rúmum. Biltúrurin kring Mývatn, sum er 37 ferkilometrar til víddar, er rættuliga grunt og hevur einar hálvt hundrað hólmar í sær, er hugnaligur. Meðan vit koyra spakuliga og nýta útsýnið
