námsfrøðiligur ráðgevi, spyr í áhugaverdum bloggi, um politiska skipanin í Føroyum hevur mist moralska og etiska fótafestið, tá ræður um okkara 1350 børn, sum eru í fátækraváða. - Hava vit mist burtur allar moralskar

politiska skipan krevur ein sterkan leiðara. - Beint nú má eg siga, at eg havi dýrandi vaml og mítt etiska barometur peikar beint niðureftir, hvørja ferð eitt snuskut mál afturat verður sópað inn undir gólvteppið

meira spennandi, nú ein svakur vísindamaður vil frelsa sjálva mannaættina, uttan at leggja so nógv í etiska partin. Ella kanska heldur er hansara etikkur skrúvaður heldur øðrvísi saman enn hjá teimum flestu

nevndina og yvirkærunevndina hjá FIFA. Yvirkærnevndin hjá FIFA tekur støðu til kærur, sum aganevndin og etiska nevndin taka. Nevndin er hægsti dømandi myndugleikin í FIFA. UEFA hevur fingið tvey umboð í yvir

rnir arbeiða í fimm ymiskum skipanum, har fokus er á røkt, sigur Turið Jacobsen. - Vit hava eina etiska skyldu til at boða frá, tá tey eldru ikki fáa ta tænastu, ið tey hava rætt til, sigur Turið Jacobsen

avgerðir út frá og hvat tað er, sum fær okkum at gera, sum vit gera. Í tí vit gera, kemur okkara etiska støði til sjóndar. Virðini koma fram, sum inni í okkum eru tey sterkastu og stýra tí vit gera uttan

so no bad feelings hiðani. Ókey, onkur hevur fingið rottukjøt í hamborgara. Har er markið, tað et-iska markið. Elle sum FCK-fjepparin segði um hálvleikspylsurnar í Parkini. Hon segði, at tær eru: det

tað privata. Sum er drívmegin fyri tað privata initiativið. Skattapeningurin privatiserast? Og tann etiska tvístøðan, sum uppstendur við privatisering, er at skattapeningur skal gjalda fyri tænastur frá tí [...] óbrúkiliga prógv. Tað privata fekk vinning av tí almenna. At privatisera almennar tænastur, skapar so ein etiska tvístøðu. Hvussu kann ein verja, at skattgjaldarans peningurin skal brúkast til at fíggja eitt yvirskot

eftir fundarhaldið við Guð, Elia fór til Himmals í eldvogni og røðan fram um allar aðrar, moralska og etiska manifestið, ið hevur hugkveikt størstu filosoffar í søguni, var eisini hildin á einum fjalli, Fj

fjølmiðasið. Talan var um sera ærumeiðandi tíðindi um ein persón. Hetta skuldi í sær givið ein eyka »etiska« skyldu at kannað málið. Men persónurin fekk ikki møguleika at svara fyri seg. Hann var sambært