okkara várboðara, harav "tjaldr” er eitt av heitunum. Eg havi ein góðan vinmann í Kirkwall. Hann er bóndi, og garður hansara liggur oman til fjøruna. Hvørt ár um hesa tíð eri eg vanur at forvitnast hjá honum

gloyma alt um at einskilja almennu jørðina. Tað eru ráðini frá Óla Jákupi úr Dímun, sum hevur verið bóndi í Dímun, og sum nú er formaður í Útoyggjafelagnum. Hann sigur, at ein og hvør einskiljing fer at tyngja [...] Har reiðarin eigur skipið, kann bóndin eiga bygningar og amboð. - Tað er rætt og rímiligt, at ein bóndi, sum brúkar eitt heilt lív á einum garði, og sum brúkar allar sínar inntøkur til ábøtur og útbyggingar [...] kann selja tá ið hann tekur seg úr vinnuni, sigur formaðurin í Bóndafelagnum. Jóannes Patursson, bóndi í Kirkjubø, heldur, at tað eru tveir vegir at fara. Antin fara vit heilt aftur til tað gamla, har

verður skipað fyri gongutúri úr Høvdarhaga (Norðanfyri Skopun) og til Søltuvíkar. Jóan Petur Kjærbo, bóndi, verður ferðaleiðari. Túrurin verður roknaður sum ein miðal lættur túrur. Farið verður frá Bygdahúsinum

og uttan at hugsa um síni samstarvsfeløg. Ongin kundi byggja eina forrætning upp á slík sambond. Bóndi og fiskimaður má elska sítt starv og kenna tað sum sítt lívsstarv fyri at fáa nakað burtur úr. Vit

langa minningarstubba um Pál geymum þessa stubba en minnumst bóndans sem var svo margt annað en bóndi og gerði flest vel. Páll var mjög úr heimi hallur þega ég sá hann síðast í janúar en ég er skaparanum

sonur okkara, Jógvan, tók yvir. Síðstu ferð Magnus ringdi, var á jólum í fjør. Magnus var eisini bóndi. Eisini festið tók Jógvan yvir eftir Magnus og bondini millum teir báðar vóru sera tøtt. Saknurin

av tí at mamma var ung, tá ið hon fekk meg, var abbi enn í bestu árum, tá ið eg var barn. Abbi var bóndi, og átti hann bæði neyt og seyð, og minnist eg meg ongantíð at hava fingið neiligt svar frá honum

brøðrum gjørdust allir sjómenn uttan tann elsti, tann nú 92 ára gamli Jógvan Gerðalíð, sum gjørdist bóndi. Onnur systirin Solborg giftist eisini við einum sjómanni, John Joensen, á Geilagarði úr Lorvík. Sterki

var óførur. So varð báturin flotaður. Leirvíkingar søgdu, at hann var ein dygdarbátur, og at Óli bóndi á Toftanesi hevði smíðað bátin. Vit søgdu farvæl, takkaðu fyri okkum og so norður aftur eftir vestfallinum

Johanna Sofia Pouldóttir f. 1827 úr Mykinesi og Joen Joensen f. 1824 av Langasandi, har hann var bóndi. Hann festi í 1853. Elisa Bergitta og Thomas Juul fingu børnini: Joen Zacharias Marius f. 1896 Johanna