sindur soleiðis, at kann eg ikki geva nakað ella føli, at hvørki eg ella lurtarin, hyggjarin ella lesarin fær nakað burturúr, so tími eg ikki at luttaka, fortelur Sakaris Stórá. Filmur er eisini list Tað

skaldsøguna Glansbilætasamlararnir í 2008 og yrkingasavnið Brúgvar av svongum orðum í 2010, hevur danski lesarin aftur haft møguleika at lesa verk eftir Jóanesi. Hetta hevur sambært Andersen verið nakað hann hevur

Valið prógvaði tað so ikki. Tað ber næstan til at siga, at valið prógvaði tað mótsetta! Nú heldur lesarin kanska, at eg eri ímóti javnstøðu. Yvirhøvur ikki. Eg haldi tað er púra beint av kvinnum at stilla

hesir fortreytir kunnu mátast og vigast - og so gera vit tað! ...at tað verður eitt bál Nú skal lesarin ikki misfata meg, sjálvsagt er henda kanning er ikki størsta gjøgnumbrot í íslenskari gransking.

dagarnar hava Eidesgaard og Hoydal dúgliga munnhøggast í fjølmiðlunum, har vanlig føroyski hyggjarin, lesarin og lurtarin hevur havt ilt við at finna eina reyðan tráð í øllum orðameldrinum, har báðir politikararnir

at lesarin veit, hvar hann er. Í einum broti sum hesum: "Eygleiða pylsubakkar og brúktar tendrarar. Heilsa uppá ein stadnaðan hundalort. Staðfesta at bilar eru vakrast við buklum", heldur lesarin seg

lesararan at smílast afturkennandi og skunda sær at blaða enn eina síðu. Tað er í løtum, sum hesum, har lesarin fær frið at njóta spælið við krimisjangruna uttan ov nógva uppíblanding av einum føroyskum veruleika

skrivar: “Tað er staðfest”, “breið semja er um”, “tað er viðurkent” osfr, tá setur tann óupplýsti lesarin neyvan spurnartekin við trúvirðið í hesum. Hesi orðafelli eru ein afturvendandi retorikkur í bókini

steðgar í eina løtu á síðuni. Og hepnast væl, finnur onkur kanska uppá at lesa oddagreinina eisini, tí lesarin heldur hann møguliga vera líka stuttliga og speiska sum innihaldið á síðuni annars. Síðstu árini

eiturkopp renna runt í kavanum, sum Sermitsiaq skrivar. Um eiturkoppurin er stórur ella ei, kann lesarin meta um, tí sagt verður á grønlendsku heimasíðuni, at eiturkoppurin var tveir sentimetrar stórur