siðaarvi. Endamálið við sáttmálanum er at lata upp fyri, at fólk í øllum heiminum kunnu seta orð á sín egna siðaarv, og á tann hátt tryggja, at siðaarvurin ikki verður gloymdur, men kann verða førdur víðari

eina lønarhækkan, óansæð um lív og heilsa er í vanda. Hetta sigur okkum fakfeløgum meira um teirra egna hugburð. Tað harmar okkum almikið, at limir okkara, ið veruliga brenna fyri sínum yrki, ikki verða

hevur lært at tosa við so ljótum munni. “Hvat ungur nemur -Hann gamal fremur” Eg fór at hugsa um mín egna barndóm í 80’inum og 90’inum. Eg byrjaði at roykja sum 12 ára gomul. Tað var sum so einki óvanligt [...] rnar er færri í tali. Eg veit væl hvussu eg vendi ljóta málinum hjá mínari 3 ára gomlu. Eg taki í egna barm og vísi henni vegin -Eg skal tosa penari. Tað er eyðsæð. Eg ætli mær eisini at læra henni at

politikkarar síni hjartamál, og brenna fyri áhugamálum, sum standa teimum nær, og sum eru innanfyri egna vitan og førleikar. Men vit mugu fyri alt í verðini ikki gloyma, at politikkarar eru fólkavaldir

r í Føroyum, og onnur fingu lønarhækkan. Í 1993, tá ið føroyskir sjúkrarøktarfrøðingar høvdu sítt egna felag, var kreppa í Føroyum. Sjúkrasystrafelag Føroya góðtók tá, saman við fleiri øðrum feløgum, at

sum tað skuldi verið loyst í farna valskeiði. Einki við okkara egna, talgilda samleika at gera Tann stórsligna verkætlanin at skapa okkara egna talgilda samleika og signatur er nú heilt undir landi. Javn

Børnini og alt barna- og ungdómsøkið skal hava sín egna politikara. Barnið og barnalív í fokus. Eg eri sannførd um, at tað er tað, sum skal til. Eftir at hava sitið í býráðnum farnu fýra árini, eri eg [...] eg enn meiri sannførd um tað. Havi mangan hugsað, at eldraøkið hevur sín egna politikara og sína egnu nevnd, og at dagstovnaøkið, sum er eitt tað størsta og dýrasta økið í kommununi, er partur av mentun [...] sett hetta í verk, og tey gera eitt sera gott arbeiði at slóða fyri á leiðini. Vit skulu gera okkara egna, tí tað er tað besta. Eg haldi, at vit skulu viðurkenna, at alt økið, sum umfatar børn og ung krevur

økir í býnum, ið mest eru at samanlíkna við forstaðirnar í Keypmannahavn. Hesir býlingar liva sítt egna lív við øllum tí sum hartil hoyrir, og soleiðis skal tað eisini verða. Kommunan eigur at nýta stóra

eg onkutíð kundi, men eg havi ein tørv á, at vita, at eg forvinni mær pening, so eg kann klára mítt egna húsarhald. Eg havi eisini tørv á, at kenna meg javna fíggjarlaga í okkara paralagi. Eg ynski ikki [...] funnið útav, hvat hendi við børnum, sum vóru so illa viðfarin. Uttan teg fann eg ikki útav at mítt egna barn hevur evnir, sum eg ongantíð havi avroynt. Uttan teg fekk barn mítt kanska ongan annan vaksnan

og fyri sálina í kommununi. Tað serstaka við listini er, at hon má liva sítt egna lív, og hon má sleppa at syngja sítt egna lag. Og tað er ikki altíð, at okkum dámar at hoyra sangin, tí hann finst við