inn at landa, sum vikan gongur. - Tveir djúpvatns­­trol­arar fiska upsa og ein fiskar svartkalva og ann­an djúpvatnsfisk. Teir, sum fiska upsa, landa helst síðst í hesi vikuni. Fiskamarknaður Før­oya veit

fægstu skotum. Tí fekk Jón Jac­obsen heiðurin í ár - við fýra harum fyri fýra skot. Kenneth Olsen var ann­ars maðurin, sum leyg­ardagin fekk flestar harur í Nóls­oy, átta í tali. Næstur í tali var Karlot

við frá­boð­an­ini um, at flokkurin ikki fer í sam­starv við Fólk­a­flokk­in víst at hann vil nak­að ann­að, enn und­an­farn­ir formenn. Við at koyra Gerhard Lognberg úr flokk­­­i­num tekur hann eitt pín­u­fult

Gudstænastur Alla halganna dag, fríggjadagin 1. november Havnar kirkja: kl.20, Ann D. Hansen Sørvágur: kl. 11, Altargongd, Holgar Jacobsen syngur:” Kanska tú svav”. Inga Poulsen Dam Gjógv: kl.14 Minni [...] farna árið Gøta: kl. 12, Martin R. Jacobsen. Vit minnast deyðu okkara í farna árið Elduvík: kl 12: Anne Mette Greve Klemensen. Altargongd Mikladalur: kl.11, Hanus á Gørðum Húsar kl.12, Hanus á Gørðum.

vælkomin í EB-húsið ímillum 12.00-17.00. Brúdleyp Leygardagin 12. oktober giftust í Herning kirkju Anne Birgitte Haahr Andersen, Herning, og Meinhard Djur­huus, Innan Glyvur. Brúdleyp Mikudagin 11. december

sig og føler det mere behagelig. (Knut Hamsun) Í einar 6 tímar hoyrdi hvørt mansbarn í Føroyum og ann­ars víða umborð á skipum, at Kaj Leo Johan­nesen var ein lygnari, sum eingin kundi taka fyri fult.

Òli Lyd­ersen helt seg minnast, at syðra­dals­menninir fingu drekkamunn frá vágsmonnunum. Dánjal, ið ann­ars vanliga ikki segði so nógv, var prátingarsamur og í sera góð­um lag hesa løtuna. Hann var eisini [...] – ella tveir kíkar leirvíksmegin í fjørðinum, men undraðist bara á, at onkur hevði sett línu har. Ann­ars leitaðu: ”Havnatindur”, ”Solo” og ”Stella Maria” eisini. Hans Daniel­sen, bróðir Henry, og Jógvan

at Ferðslutrygd bara rennur aftaná sum í blindum. Ferðslutrygd kann gera ferðsluna tryggari, millum ann­að við at tala fyri einum betri vega­kervi. Løgreglan kann hjálpa okkum øllum at halda lóg og landa­skil

líkist púra ongum, at ognir hjá land­i­num verða so mis­røkt­ar, at gaml­­ar grav­i­mask­in­ur og ann­að tilfar slepp­ur at liggja og dálka nátt­úr­una í á­r­a­vís. Tað er so týð­u­ligt, at tal­an er um

okkurt hendi. Vit hava verið í hesi bíði­støð­u­ni so leingi, og tí er tað gott, at bara okkurt hendi. Ann­að­­hvørt fingu vit festið ella ikki. Tað ringasta hevur ver­­ið bíð­i­støðan, sigur Rak­ul Dals­gaard [...] av­klár­að. Tey nú fyrrverandi bú­fólk­­ini í Fámara hava í mið­lu­n­um nevnt, at tey skulu flyta á ann­an garð í Dan­mark, nærri lýst á Fjóni. Flyta tit bæði nú til Dan­markar? – Telefonin ringdi fakt­iskt