og sigldi út í heimin. Men vóru báir heima ísenn, so vóru vit saman. Har annar var, var hin ikki langt vekk, havi eg hoyrt sagt um okkum og tað var so. Herman var eisini sera góður við hondum sínum. Annahvørt [...] skúladagar aftur. Men sum so mangan er hent øðrum góðum fólkum so kom lagnan upp í, og hann gjørdist sjúkur. Ein sjúka sum kemur sum tjóvur á nátt og tekur valdi á sál og kroppi. Sum fekk so stórt vald, at tað [...] eisini fyri at Herman kom norður til Múlar at ferðast og so gingu vit í haganum ella fóru ein túr á seiðaberg. Eingin vegur var til Múlar tá, so tað mátti gangast ímillum, og ikki altíð líka tespiligt

síni skúlatíð og í 6. og 7. flokk í Hvalbiar skúla. So gekk leiðin víðari. Fyrst til Tvøroyrar og síðani til Hoydalar har hann tók realprógv í 1969. Sum so mangur unglingi á bygd tá í tíðini, fór Óli til skips [...] lærugreinir, men hann átók sær eisini at undirvísa í øðrum lærugreinum, um tørvur var á tí. Næmingarnir dámdu Óla. Teir vistu, at frá honum fingu teir haldgóða undirvísing, og í hansara tímum var arbeiðsfriður [...] eftir Óla Berg í Hvalbiar skúla. Vit syrgja og eru skakaði. Men tá vit so við og við reiðiliga gerast greið yvir, at hann, sum so sjáldan var burtur frá skúlanum, ikki kemur aftur, tástani fara vit at

at hon var elskað. Skjótt var tað, at vit hoyrdu um og sóu Henrik, og á borðinum stóðu myndir av børnunum og ommubarni. Vit fingu at vita um týdningin um tað andaliga lívið, og fyri Óluvu var kirkjan t [...] ið eyðkendi Óluvu, so var tað lívsmót. Hetta fingu vit at kenna frá fyrsta degi, hon traðkaði inn á Almannastovuna, og nú vit hesa síðstu tíðina vóru fráskild vegna sjúkuna, men fingu høvi at fylgja við [...] urtagarð. So í allari sorgini, mugu vit ásanna, at vit sita ikki á berum, tí vit hava henda urtagarð, sum Óluva hevur plantað, og í okkum er eingin ivi, at tit, Henrik, Sjanna og Tórur fara væl um tær blómur

geva teimum vón, tí hann visti, hvat hann tosaði um. Ongin hevði verið í størri vónloysi enn hann og tó komin upp aftur. Politiskt var Arnbjørn kommunistur um ein háls, spírin lagdur á cubaferðini í 67. T [...] 29.000 um knappliga 40 ár. Hesin vøkstur er uml. 20%. T.v.s. at pensjonistabólkurin fer at veksa nógv skjótari enn bólkurin í vinnuførum aldri, og tí fer forsyrgjarabyrðan at veksa. Tað merkir so aftur [...] kurin lutfalsiga í mun til tann vinnuføra bólkin? Jú, fyri tað fyrsta, tí vit, sum nú eru um miðalaldur fingu færri børn og fyri tað næsta, tí at livialdurin hækkar. Men hetta við livialdrinum er jú eyðkenni

iði fram tey árini. Tá var nógv arbeiði í Vestmanna. Tá fingu vit stundir til, at gera onkran túr at fiska síl um kvøldarnar. Tað dámdi John so sera væl. Har uppi á vøtnunum millum fjalla, í tí reinu luftini [...] snøggliga komu so boðini: flyt, klokkurnar ringja til messu. Hesin sangurin eftir stórskaldið J.H.O. Djurhuus rann mær í huga, og helt eg hann passaði, so væl til John Smith, tá eg fekk tey tungu boð, at [...] aftaná strævnan dag. Í Vestmanna fingu vit nógvar vinir, sum blivu vinir okkara fyri lívið. Trúgvir sum vestmenninga eru. Nú vit vóru komnir í búnan aftur tosaðu vit ofta um tíðina í Vestmanna hvussu gott

lata hana fara, so var hon ómetaliga takksom fyri, at Eileen trívist so sera væl, har hon nú býr. Umframt fýra børn, so untist tað mammu at fáa 10 ommubørn og 10 langommubørn. Henni dámdi so sera væl, tá [...] kjallaranum í heimi okkara, so hjá okkum børnum var altíð lætt at finna tey bæði. Tað kemur mær fyri, at hóast mamma ikki tosaði so nógv um, at hon tíðliga misti mammu sína, so vildi hon ikki, at hennara [...] Hon legði alla orku í at vera um okkum. Tá vit komu heim úr skúla um trý tíðina, so var altíð drekkamuður klárur við heimabakaðum bollum ella onkrum øðrum góðum. Ikki so sjáldan hevði hon bakað pannukakur

her sat. Tað er sum um hitin kølir sinnið, heldur enn tað øvugta so løgið tað kann ljóða. Tað var so í hesum umhvørvinum, at eg koma at kenna Gudmund. Nú hann er farin irðir tú um, at tú ikki oftari lýddi [...] hitarúminum kemur oftani so mangt áhugavert og stuttligt fram. Her finnur tú bæði gaman og álvara. Her finnur tú høgar og lágar, sum bráddliga allir gerast javnlíkar bæði so og so í tí nakna umhvørvinum [...] eisini tykjast so lítisvert og innantómt nú aftaná at bera Gudmundi nøkur góð orð. Hann er jú farin, men vónandi kunnu hesi fáu orð lívga hjá teimum, sum hava mist ein av sínum nærmastu. At tit vita, at Gudmund

sjálvi vóru vit ikki ment at hugsa so frægt sum at fara biðja um hjálp. - Í slíkum førum má hjálpin leita offrini upp, tí offrini orka ikki at hugsa so langt. Hinvegin fingu tey stóra og góða hjálp frá vinfólki [...] - Eg hugsi um mín deyða son hvønn einasta dag. - Eg hugsi um, at nú hevði hann verið sjey ár og hevði farið í annan flokk eftir summarfrítíðina. - Og eg hugsi um, hvussu hann hevði sæð út og hvat hann [...] Áðrenn Jens Harry varð lagdur í kistuna, fingu vit tilboð um at lata hann í tey klæðir, vit vildu, men tað hildu vit ikki at vit skuldu. Beinta sigur, at tey fingu kreppuhjálp tað fyrstu tíðina, har sál

Prátað verður um alt millum himmal og jørð og ikki bara um hina gomlu, sum vit skilja situr inni í stovuni. Miu hava vit ikki heilsað upp á enn. Her er so hugnaligt at sita, og prátið gongur nú so væl, at vit [...] Minnist væl Við tað, at Mia hoyrir illa, er ikki so lætt at samskifta við hana, men tey, sum kenna hana og eru um hana um dagarnar, kunnu saktans tosa við hana um tað dagliga. - Hon minnist væl, sigur Andrass [...] prátingarsamur og spyr, um vit ikki hava hitt hvønn annan nýliga. Jú, eg beri kenslu á mannin og spyrji, um hann nýliga hevur verið í brúdleypi í bygdarhúsinum í Leirvík ? og so fellir 5 oyrað. Tað er har

krónur um mánaðin. Er hetta rætt verður tað góðar kr. 900 um árið. Tað var ikki so galið. Til sammetingar kann sigast, at sambært Erlendi Patursson: Fiskiveiða-Fiskimenn høvdu um 75% av fiskimonnum um hesa [...] ferðir leggja brøkurnar út, so hann kundi sleppa í buksurnar. So sigur Jóan Magnus, at hann mátti koma niðan við til hús, so hann kundi geva mammu boð um at beina fyri fløskuni, um tað hendi nakað óvanligt [...] samdir um, at skuldu teir bjarga lívinum á pápa, máttu teir taka beinið. Men tað vildi pápi ikki, og hann segði korta nei. Hann gav greið boð um, at "tit kunnu taka høvdið, men beinið sleppa tit ikki at