spurningur: "Ala vit í dag innan fyri teir karmar, sum náttúran setir?" Tað er gott, at KVF setir ljós á trupulleikan. Um nú alt skrædnar og botnurin fer undan, nyttar tað einki, at Jan Lamhauge ella onkur

trupult sum alment settur at sita og vraka slíkar ætlanir. »Tá er skjótt, at ein kann koma í ringt ljós. Tað er komið rættiliga ofta fyri,« sigur Tryggvi Johansen. Hann hevur mangan fingið at vita, at hann

. Umframt tey bæði klippini, sum tað gevur bæði at tosa í handhildna fartelefon og koyra um reytt ljós, hevði bilførarin eitt klipp í koyrikortinum frammanundan. Vaktleiðarin á løgreglustøðini í Havn visti

á Neystabø, aðalskrivari í Amnesty í Føroyum. - Endamálið við tiltakinum í annaðkvøld er at varpa ljós á flóttafólk og at umrøða eitt evni, sum annars sjáldan verður umrøtt í Føroyum. Á fundinum fer Halgir

Hetta er ikki óhugs­andi, sigur Yoar Yair, sum tó viðgongur, at kann­ingarnar vísa ikki, at eitt toru­ljós kann elva til eitt ann­að toruljós fleiri hundrað kilo­metrar burturi. - Men kanningar okkara benda

Vika nummar níggju í ár er sett av til at varpa ljós á føroyska fiskivinnu í Klaksvík. Dagarnir verða róptir Torradagar, eftir heiti frá gomlu tíðarrokningini. Torri er eftir fyrstu tendring í álmanakkanum [...] Hetta navnið hava klaksvíkingar valt at rópa viku 9 í ár, og samstundis at nýta høvi til at varpa ljós á fiskivinnuna í Føroyum. Á skránna eru tríggir fyrilestrar settir, tann fyrsti undir heitinum Á flot

ment, fyrr enn í seinnu helvt av 19. øld. Framvið vesturstrond Onglands sóu skjótir árabátar dagsins ljós og Peters of Mawes bygdi sína fyrstu gig í 1790. Ein gig hevur seks árar og hevði ikki loyvi at hava

ment, fyrr enn í seinnu helvt av 19. øld. Framvið vesturstrond Onglands sóu skjótir árabátar dagsins ljós og Peters of Mawes bygdi sína fyrstu gig í 1790. Ein gig hevur seks árar og hevði ikki loyvi at hava

komin var ein endi, við fullum bátum aftur heim teir vendu. Har heima fólk til strandar oman gingu, tá ljós frá bátum eygað á tey fingu, tey gleddust, tá tey bátar aftur sóu, og fyri teimum øll á brúnni stóðu

fatur í Suðuroynna. Áðrenn tað lýsti um morgunin, síggja teir eina lanternu. Hetta var eitt merkiligt ljós, viðhvørt sóu teir grøna ljósið og viðhvørt tað reyða. Teir royna at fáa samband við skipið millum