klummu­skri­bent­ur í ísraelsku avísini Haaretz í vikuni. Og orsøkin til aktuella kjakið um ísraelska stats­modellið er umstrídda vitjanin hjá fyrr­verandi amerikanska forsetanum Jimmy Carter, sum júst hevur [...] samráðingarleiðarin handan fyrstu varandi friðaravtaluna nakrantíð millum Ísrael og ein arabiskan stat, stórveldið Egyptaland. Ein slóðbrótandi hending í søgu Miðeysturs, sum tvey ár seinni kostaði egyptiska [...] grundgivið fyri, at tá staturin Ísrael fyrst og fremst er statur jødanna, so er talan um ein religiøsan stat uttan javnstøðu fyri arabiska-muslimska minnilutan í Ísrael, sum telur um tjúgu prosent. Eitt sjónarmið

smakkin við nøktanini av grundleggjandi tørvum sum umsorgan, kærleika, troyst og hita. Vit læra so statt, at tann søti smakkurin kann seta gongd í fleiri fjálgar kenslur og tað er, sum um vit minnast hetta [...] fáa tey allíkavæl smakkin fyri tí søta ígjøgnum tað natúrliga innihaldið av fruktsukri. Tað er so statt ikki so løgi, at tey flestu børnini eru glað fyri søtt. Trupulleikin við ov nógvum søtmeti er, at

uppruna navnið á yrkingini er »Do not Stand by my Grave and Weep« og er umleið soleiðis á føroyskum: Statt ei við mína grøv og grát. Har eri eg ei; eg sovi ei. Eg eri túsund vindar, sum blása, Eg eri gimsteinarnir [...] upp eins og friðarligir fuglar, ið flúgva í ring. Eg eri tær bjørtu stjørnurnar á náttarhimlinum. Statt ei við mína grøv og grát. Har eri eg ei – eg doyði ei. Títt ljós vil altíð brenna í mínum hjarta.

hevði tørv á ábótum, var helst langt, langt úr tínum huga. Í teldu­brævasam­skift­in­um skiftu vit so statt javnt og samt orð um málsligar spurn­ingar. Sum oftast eg, sum spurdi, og tú sum fegin oysti aftur

stóð so elsti bróðurin Frits til at festa, men hann ynksti at Jóa skuldi hava festið eftir pápan. So statt gjørdist Jóa bæði sjómaður og bóndi, men hann hevði góða hjálp í systkinabarni sínum Jóhan, sum røktaði

for­eldrum – systkjum og mong­um sum fór fram har í ung­dóms­árunum. Tey settu búgv á Heygum og komu so­­statt í slaka hálva øld – sam­an við øðrum - at vera okkara trúføstu og kæru grannar. Ikki kunnu vit siga

Ævigur skarin í eyguni á mær ørast og glampar nær og fjar, sami og sami í allar ættir, einstaklingur! statt nú fattur. Deyðin er reinur og fonnin er hvít, foli hjartans gongur við lít og stendst á útbreiddum

a. okkara egnu, verk lánt frá stovnum og privatum í Føroyum, umframt høvuðsverk sum eru lánt frá Statens Kunstfond, Sønderjyllands Kunstmuseum, Randers Kunstmuseum og Vejle Kunstmuseum. Listfrøðingurin

bert her hjá okkum, men nógvastaðni í heiminum. Vanliga siga vit, at eyðkenni fyri ein demokratiskan stat er tríbýtta valdið millum lóggevandi vald (løgting) Útinnandi vald(landsstýri) og dømandi valdið

Anna Jacobsen verða tær, sum Mjølnir skal byggja sína framtíð á, og tá kann ikki sigast vera illa statt. Tær hava sýnt, at tað er dugur í teimum, og tað fara tær uttan iva at vísa okkum aftur eina aðra