tørv á tínum stuðlið, eins og tú hevur tørv á okkum til at standa á varðhaldi. Ver tú við til at geva okk-um møguleikan, til at mynda Tórshavnar kommunu tey næstu 4 árini. Set tín x við lista H.
Evensensgøtu, og tú skilir tað. Landsstýrið má eisini støðugt minnast á lógir, sum órøktaðar forða okk-um bestu korini. Skattalógin kundi t.d. sundurliðað botnfrádráttin í kommunu-skattinum, soleiðis at
okkara egna norðurat-lantiska "Talibanistan" eru føroyingar, ið hava líknandi fatanir av heiminum. Okk-ara glæstrimynd av reinleika og vakurleika skal ikki órógvast av kritikki uttaneftir. Til alla lukku
er nakað, tú gleðist um og trívist í. Fyri flestøll gerst íløgan í bústaðin eisini hornasteinurin í okk-ara privatbúskapi. Hesir bústaðir skulu standa eftir okkum sum varðar til komandi ættarlið at taka
grovt svínaður til av chauvinistunum, plagdi at taka til, at tað var tað mætasta riddaraslagið fyri okk-um javnaðarmenn at verða hunddálkaðir av loysingarliðinum, tí so vistu vit, at vit politiskt vóru á
ein minni bólkur við serundirvísing til tey, sum ikki kláraðu at fylgja við. Í hesum bólkinum endaðu okk-ara børn millum børn frá t. d. Kuba, Egyptalandi, Pólandi og frá Iran. Hanus tó so vánaligur, at skúlin
av tí tørvi, forsømdu børnini høvdu. Vit vóru einastu mannligu hjálparfólk á heiminum, og gav tað okk-um eina ávísa ábyrgd at sam-skipa ymiskt, eldru kvinnurnar av fysiskum orsøkum ikki megnaðu. Umframt
samgongan ikki má fara fyri bakka vegna slatur. Ein ovurfegin løgmaður kann tí á sjálvari tjóðarhátíð okk-ara, av landsins hægsta røðarapalli beint áðrenn hann skal til at seta eitt av heimsins elstur tjóðartingum
Ynsktu danir í síni tíð at gera tað, kundu teir lættliga, so fámentir vit føroyingar vóru, útrudda okk-ara mál og mentan, eins og gjørt var av onglendingum í Hetlandi og Orknoyggjum, men danir gjørdu tað
ólavsøku og slapp av við tær. Eg málaði naturalistiskt, litirnir vóru sum teir hjá Steffani Danielsen, okker, blátt og hvítt, men eg visti onki um hann tá. Eg gekk bara á Viðareiði og málaði. Seinni møtti eg
